Wymogi dla faktur elektronicznych
Podatnik ma prawo wystąpić do organu podatkowego o interpretację, czy faktura w formie pliku pdf spełnia wymogi określone w przepisach podatkowych.
Ustawodawca w rozporządzeniu wykonawczym użył pojęć nieokreślonych w postaci "autentyczności" i "integralności" faktur przesyłanych drogą elektroniczną - orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
W sprawie rozpoznanej przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 15 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1456/13 spółka złożyła wniosek o wydanie interpretacji podatkowej. Wskazała, że chce wysyłać subagentom faktury w formie elektronicznej. Faktury będą przesyłane jako pliki PDF. Subagenci będą wyrażać zgodę na przesyłanie (udostępnianie) faktury w formie pliku PDF, który będzie utworzony i odczytywany przy użyciu programu komputerowego Acrobat Reader.
Podatnik miał wątpliwości, czy faktury w pliku pdf gwarantują autentyczność pochodzenia i integralność jej treści faktury. Zdaniem podatnika, zapewnienie autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury można osiągnąć dowolnie wybranymi metodami, które są sprawdzalne na gruncie innych przepisów niż podatkowe.
Dyrektor izby skarbowej odmówił wszczęcia postępowania w sprawie wydania interpretacji. Podatnik odwołał się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Zdaniem sądu do ministra finansów nie należy odpowiedź na pytanie, czy dane oprogramowanie komputerowe zapewni integralność i autentyczność faktury. To podatnik korzysta z tego oprogramowania i z producentem tego oprogramowania takie kwestie powinien ustalać, a nie z ministrem finansów.
Podatnik złożył skargę na wyrok sądu pierwszej instancji do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
NSA uznał skargę podatnika za uzasadnioną, uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie i przekazał temu sądowi sprawę do ponownego rozpoznania.
W uzasadnieniu wyroku sąd powołał się na rozporządzenie Ministra Finansów z 17 grudnia 2010 r. w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej (Dz.U. nr 249, poz. 1661), które stanowi, że faktury mogą być przesyłane w formie elektronicznej pod warunkiem zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury.
Przez pojęcie autentyczności pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury (§ 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia). Integralnością treści faktury natomiast, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia jest fakt, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna ona zawierać.
W myśl rozporządzenia autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury są zachowane przede wszystkim w przypadku wykorzystania:
- bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
- elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa, dotycząca tej wymiany, przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.
Ponieważ ustawodawca użył w rozporządzeniu wykonawczym pojęć niedookreślonych w postaci "autentyczności" i "integralności" faktur przesyłanych drogą elektroniczną, podatnik miał prawo wystąpienia z wnioskiem o interpretację tych określeń użytych w rozporządzeniu wykonawczym. W konsekwencji organ podatkowy miał obowiązek wydać interpretację podatkową.
Pobierz: program do rozliczeń PIT