Ostatnio wszystkie kluczowe surowce odnotowały wzrost, przede wszystkim ruda żelaza, kawa arabica, kukurydza i drewno. W górę poszły również wszystkie metale: miedź osiągnęła rekordowe maksimum, natomiast złoto, przy wsparciu srebra, zdołało wybić się powyżej 1 800 USD. Najgorsze wyniki wykazywał sektor energii - ropa naftowa miała problem z wybiciem w efekcie nowych ognisk wirusa w Azji, które negatywnie wpłynęły na tempo ożywienia popytu.
Na płaszczyźnie makroekonomicznej zarówno dolar, jak i rentowności amerykańskich obligacji skarbowych zapewniły dalsze wsparcie; amerykańska waluta nieco straciła na wartości, a rentowności nominalne pozostały na stabilnym poziomie. Znalazły się one w centrum uwagi po tym, jak coraz większy nacisk na wzrost inflacji spowodował, że dziesięcioletnie rentowności powyżej progu opłacalności osiągnęły ośmioletnie maksimum, natomiast realne rentowności powróciły w rejony -1 proc..
Jednym z największych powodów do obaw w kontekście ostatniego wzrostu cen światowych surowców jest wpływ wyższych kosztów żywności na te narody i gospodarki, które najmniej mogą sobie na to pozwolić. Światowy indeks cen żywności FAO, obejmujący koszyk 95 cen produktów spożywczych z całego świata, w kwietniu gwałtownie poszedł w górę, osiągając roczny wzrost powyżej 30 proc.. Takie tempo inflacji cen żywności odnotowano ostatnio w 2011 r. - wyższe ceny żywności przyczyniły się wówczas do wybuchu arabskiej wiosny - a wszystkie sektory poszły w górę, przede wszystkim oleje jadalne, które odnotowały wzrost o 100 proc., cukier (58 proc.) oraz produkty zbożowe (26 proc.).
Kontrakty terminowe na zboża notowane na giełdzie w Chicago pozostają motorem dalszej hossy w sektorze produktów rolnych. Stałe obawy o suszę w Brazylii i mocny popyt ze strony producentów pasz wpłynęły na wzrost na rynku kukurydzy, a także wsparły ceny cukru i kawy. Kukurydza, pszenica i soja odnotowały nowe ośmioletnie maksima, natomiast kawa arabica osiągnęła najwyższy poziom od czterech lat powyżej 1,5 USD/lb.
Uwaga techniczna na temat kawy arabica:
Po pokonaniu dotychczasowego oporu na poziomie 1,40 USD, trend wzrostowy przyspieszył, a szereg wskaźników wspiera nadzieje na zwyżkę. Obecną pozytywną prognozę mogłoby pogorszyć jedynie zamknięcie poniżej 1,3950 USD w perspektywie krótkoterminowej; w dłuższej perspektywie prognoza wzrostowa pozostaje bez zmian powyżej 1,20 USD. Następnym kluczowym etapem wzrostu będzie maksimum z 2017 r. na poziomie 1,57 USD.
Miedź odnotowała rekordowe maksimum powyżej 10 300 USD za tonę na londyńskiej giełdzie metali oraz 4,72 USD/lb na giełdzie nowojorskiej. Metal ten stoi na czele hossy, w ramach której surowce osiągają obecnie wieloletnie lub nawet rekordowe maksima. Jako integralny element procesu zielonej transformacji, w tym produkcji samochodów elektrycznych w nadchodzących latach, miedź zyskała na wartości w związku z popytem zarówno fizycznym, jak i papierowym ze strony inwestorów szukających zabezpieczenia przed inflacją na rynkach o mocnych prognozach fundamentalnych.
Według Glencore i Trafigura, dwóch tytanów w obszarze surowców fizycznych, do mocnej prognozy może być konieczny wzrost cen o 50 proc., stanowiący zachętę dla spółek wydobywczych do bardziej intensywnego szukania źródeł dodatkowej podaży.
Uwaga techniczna na temat miedzi HG
Ubiegłoroczny mocny trend wzrostowy miedzi spowodował nie tylko podwójny wzrost cen, ale również przyspieszenie tempa tego wzrostu od czasu ostatniej korekty w ubiegłym miesiącu. Na wykresach dziennych wydaje się narastać dywergencja RSI, która mogłaby wskazywać na krótkoterminowe ryzyko wyczerpania trendu wzrostowego; zmiana trendu nie wchodzi jednak w grę.
Zarówno ropa Brent, jak i WTI pozostawały w tyle za metalami i produktami rolnymi i pomimo coraz większej nadziei na wzrost ceny ropy Brent powyżej 70 USD, rynek rozsądnie postanowił zaczekać i śledzić rozwój wydarzeń. Przed spadkiem cena ropy Brent znalazła się niebezpiecznie blisko 70 USD/b, poziomu, który na krótko pokonała dwa miesiące temu, zanim nastąpiła korekta o 15 proc.. Rynek, wspierany już przez popyt inwestycyjny, w coraz większym stopniu skupia się na otwarciu gospodarek w Europie i Stanach Zjednoczonych, przekładającym się na mocne ożywienie popytu na paliwo.
Byki naftowe muszą jednak uzbroić się w cierpliwość ze względu na bieżące zwiększanie produkcji przez OPEC+, perspektywy nowego porozumienia nuklearnego z Iranem prowadzącego do wzrostu produkcji, a także obecnego ryzyka dla popytu w zmagających się z pandemią rejonach Azji. Od końca marca ropa Brent odnotowywała czterodolarowy trend wzrostowy, plasujący się obecnie pomiędzy 66,50 i 70,50 USD.
Metale szlachetne: Po kilku nieudanych próbach w ostatnich tygodniach złoto ostatecznie zdołało przypuścić na tyle silny atak, aby wybić się powyżej 1 800 USD.
Mimo iż niższe realne rentowności obligacji amerykańskich i słabszy dolar zapewniły fundamentalny impuls, złoto potrzebowało wsparcia ze strony cieszącego się znacznym popytem srebra - jednego z surowców odnotowujących najlepsze wyniki w ubiegłym tygodniu. W ubiegłym miesiącu kontynuacja hossy metali przemysłowych zapewniła relatywnie większe wsparcie srebru niż złotu. Odzwierciedla to relacja złota do srebra, która od końca marca idzie w dół.
Srebro
Znajduje się obecnie w rosnącym korytarzu i po dojściu do jego górnego końca na poziomie 27,55 USD może przez jakiś czas wymagać konsolidacji, zanim podejmie próbę dalszego umocnienia w kierunku maksimum z 2021 r., tj. 30 USD. Kontynuacja umocnienia złota wymaga natomiast ustanowienia wsparcia powyżej 1 795 USD przed podążeniem za długoterminowym trendem powiązanym z krótkimi pozycjami. K olejnym kluczowym etapem wzrostu jest poziom 1 851 USD, dwustudniowa średnia ruchoma i zniesienie o 61,8 proc. z linii przeceny z okresu od stycznia do marca.
Ole Hansen, szef działu strategii rynków towarowych, Saxo Bank
Biznes INTERIA.PL na Twitterze. Dołącz do nas i czytaj informacje gospodarcze
