W sprawie ścigania przestępstw na polskim rynku kapitałowym
Rada Ministrów określiła stanowisko wobec dezyderatu nr 3 Komisji Skarbu Państwa Uwłaszczenia i Prywatyzacji uchwalonego na posiedzeniu 12 marca 2002 r. w sprawie zwiększenia skuteczności działań w zakresie wykrywania i ścigania przestępstw na polskim rynku kapitałowym.
Rada Ministrów akceptuje konieczność podjęcia działań mających na celu zwiększenie skuteczności wykrywania i ścigania przestępstw na polskim rynku kapitałowym oraz wprowadzenia zmian prawnych, które umożliwiłyby przyznanie Komisji Papierów Wartościowych i Giełd uprawnień, jakie posiadają analogiczne organy nadzoru w krajach Unii Europejskiej. W opinii rządu, zmiany te powinny uwzględniać obowiązujący w Polsce system prawny i przyjęte standardy konstytucyjne.
Biorąc powyższe pod uwagę należy podkreślić, że obecnie przygotowywana jest nowelizacja ustawy z 21 sierpnia 1997 roku - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi, której celem jest wprowadzenie nowych rozwiązań, w tym służących realizacji większości postulatów zawartych w dezyderacie.
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na propozycje, które mają na celu wzmocnienie uprawnień administracyjnych KPWiG. W szczególności chodzi o możliwość nakładania finansowych kar administracyjnych za manipulowanie ceną papierów wartościowych i wykorzystywanie informacji poufnych. W obu przypadkach przewidziano możliwość nałożenia kary pieniężnej, której wysokość będzie powiązana z wartością bezprawnie uzyskanej korzyści majątkowej.
Rozważane jest też rozszerzenie uprawnień Komisji dzięki przyznaniu jej uprawnień w zakresie możliwości:
- wydawania postanowień w postępowaniu kontrolnym i wyjaśniającym (w tym postanowień o przeszukaniu pomieszczeń podmiotu nadzorowanego, zatrzymaniu dokumentów lub innych rzeczy, które mogłyby stanowić dowód w sprawie w celu ich zabezpieczenia; chodzi też o możliwość wezwania osoby (osób) do złożenia wyjaśnień lub zeznań w charakterze świadka);
- korzystania przez Komisję z dowodów (w zakresie opisanym powyżej) również w stosunku do podmiotów, które nie są przez nią bezpośrednio nadzorowane;
- korzystania w szerszym zakresie z pomocy policji i prokuratury, zwłaszcza tam gdzie potrzeba dokonywania czynności dowodowych dotyczy podmiotów nie poddanych bezpośrednio nadzorowi Komisji lub w przypadkach gdy podmioty nadzorowane nie wykonują właściwie swoich obowiązków w zakresie czynności kontrolnych;
- nakładania decyzją administracyjną kar pieniężnych na osoby, które uniemożliwiają lub utrudniają prowadzenie czynności w postępowaniu wyjaśniającym lub kontrolnym oraz innych czynności nadzorczych;
- ściślejszej współpracy i wymiany informacji z zagranicznymi organami nadzoru (chodzi prowadzenie czynności dowodowych na prośbę tych organów).