W istocie przez większą część dnia rynek oglądany przez pryzmat WIG20 dryfował w rejonie 2200 pkt., by dopiero w finałowej godzinie sesji przesunąć indeks w rejon 2212 pkt. Finałowa zwyżka nie była jednak efektem lokalnego pomysłu na rozdanie, ale odpowiedzią na wzrostowy początek sesji w USA, gdzie indeksy szukały blisko procentowych wzrostów.
Na ten sam impuls odpowiedział niemiecki DAX, który skończył sesję zwyżką zbliżoną do 1 procent. W takim kontekście umocnienie WIG20 o 1,2 procent jawi się jako proste przeniesienie atmosfery z otoczenia. Dla lokalnego układu sił ważniejsza była aktywność rynku, która w WIG20 ledwie przekroczyła 500 mln złotych, co oznacza obrót mniejszy od spokojnej sesji wtorkowej. Technicznie patrząc rynek ma za sobą kolejną sesję w konsolidacji, której centralnym punktem jest rejon 2200 pkt.
Rynek blue chipów pozostaje zawieszony w tym rejonie od pierwszych sesji grudnia, więc gra odbywa się na poziomach dobrze oswojonych trzema tygodniami trendu bocznego. Wraz z zawieszeniem w okolicy 2200 pkt. na kolejną sesję przenosi się ryzyko związane z prospadkowym układem ruch-konsolidacja-ruch, w którym konsolidacja nosi wszystkie cechy formacji kontynuacyjnej. Technicy będą czekać na sygnał rynku o kierunku wybicia z tego układu.
Mniej cierpliwi będą zakładali się o kończące rok uderzenie popytu, które w przypadku Warszawy jawi się dziś raczej jako przeniesienie atmosfery z otoczenia niż temat budowany na lokalnych zmiennych. Niemniej, giełdy bazowe dla GPW wchodzą właśnie w okres, w którym popyt zwykle szukał swojej szansy, a rynki zwyżek w ramach tzw. rajdu Świętego Mikołaja. Z obowiązku należy jednak odnotować, iż do końca roku Europa ma do rozegrania mniej sesji niż rynki amerykańskie i właśnie na Wall Street trzeba szukać kończących rok impulsów wzrostowych, które tradycyjnie materializują się w okresie między świętami i pierwszymi sesjami stycznia.
Adam Stańczak
