15 lat krwawego kapitalizmu?

Stan obecny To bieda aż piszczy. Blisko 5 mln naszych obywateli żyje w skrajnym ubóstwie, wynika z danych GUS. Statystyczna czteroosobowa rodzina znajduje się w takim położeniu iż na swoje utrzymanie ma mniej niż 960 zł, czyli najwyżej 8 zł dziennie na osobę. Prawie 7,7 mln mieszka w rodzinach, które na swoje wydatki mają mniej niż wynosi tzw. ustawowa granica ubóstwa. Została ona wyznaczona dla czteroosobowej rodziny na mniej niż 1 226 zł miesięcznie, czyli co najwyżej 10 zł na członka rodziny dziennie.

Spójrzmy na Polskę: w 1990 r., zarabialiśmy średnio ok. 100 USD, w 2003 r. ponad 500 USD. W 1990 roku ceny rosły o prawie 600 procent; w 2003 r. o 3,5 proc. Ekonomiści twierdzą, że Polska przeszła z grupy biednych państw Trzeciego Świata do "średniaków", tzn. ani bogatych ani biednych. Reasumując po 15 latach transformacji jesteśmy w blokach startowych do dobrobytu. Jeśli wygramy to za 50 lat dogonimy Brytyjczyków, Luksemburczyków czy Francuzów.

Obiektywnie jesteśmy bogatsi i więcej konsumujemy. Przeciętna długość życia Polaków wzrosła. U schyłku PRLu życie było droższe, bowiem niesamowicie staniała żywność - podstawowy składnik zakupów. Chleba możemy kupić cztery razy tyle co 15 lat temu, mąki 6,5 razy tyle, a mięsa drobiowego siedem razy więcej. Analizując dobra droższe, spójrzmy na najtańszy samochód. "Maluch" kosztował równowartość 58 przeciętnych pensji (abstrahując od możliwości jego kupna), dziś na podstawową wersję Pandy potrzeba prawie 18 przeciętnych pensji.

Paradoksalnie nie jesteśmy zadowoleni. Wydaje się że przyczyną jest fakt, że wraz ze wzrostem jakości życia, samoczynnie wzrosły również wymagania. 15 lat temu Polak mógł kupić wszystko co było w sklepie tzn. butelkę octu, tak teraz nie stać go na wykup asortymentu sklepu.