Co przyniesie Nicea?
Dzisiaj w Nicei rozpoczyna się szczyt Wspólnoty. Przebywający wczoraj z jednodniową wizytą w Warszawie kanclerz Niemiec Gerhard Schroeder powiedział, że Polska powinna być w pierwszej grupie państw przyjętych do UE. Nie podał jednak żadnych dat.
Schroeder uważa, że to, kiedy nowy kraj wejdzie do Unii będzie zależało
od jego przygotowania. Na rozpoczynającym się dzisiaj szczycie w Nicei
nie padną jednak żadne daty co do przyjęcia Polski do Unii. Spotkanie podsumowuje
francuską prezydencję w Piętnastce. O to czy możemy być zadowoleni z przewodnictwa
Francji zapytaliśmy szefa sejmowej komisji spraw zagranicznych, Czesława
Bieleckiego, który powiedział: "Nie nie możemy być zadowoleni, a przede
wszystkim nie możemy być zadowoleni z tego, że społeczeństwo, które najbardziej
opowiada się przeciwko poszerzeniu UE to jest społeczeństwo francuskie".
Po Francji Unią będzie kierowała Szwecja. A czy to z kolei dobrze dla Polski?
"Na Szwecję można liczyć bo we wszystkich kwestiach poszerzenia NATO i
poszerzenia UE, Szwedzi i Skandynawowie w ogóle są znacznie bardziej otwarci".
Być może więc nowy rok przyniesie przyspieszenie polskiej drogi do Unii.
Czy jednak rzeczywiście tak nam się śpieszy, czy faktycznie, jak mówi komisarz
Unii Guenter Verheugen, fiasko Nicei może mieć "poważne konsekwencje psychologiczne"
w krajach kandydujących?
Jak wyglądać będzie więc podział wpływów we wspomnianej przez Schroedera
Unii Europejskiej w najbliższych latach? Odpowiedź na to pytanie zapewne
przyniesie ten szczyt. Dla Polski i innych państw starających się o przyjęcie
do Unii, najważniejszą sprawą będzie przyjęcie kalendarza reform Piętnastki.
Już od wczoraj w Nicei słychać protesty związkowców i przeciwników globalizacji.
Witający unijnych przywódców związkowcy z ponad 30 krajów Europy domagali
się przede wszystkim Europy bardziej socjalnej. Na dzisiejszym szczycie
rozegra się prawdziwa walka o wpływy. Reforma unijnych instytucji, która
ma umożliwić poszerzenie Unii dlatego jest tak drażliwa bo wiąże się z
koniecznością rezygnacji z części narodowych interesów na rzecz Wspólnoty.
Każdy będzie jednak walczył by stracić jak najmniej. Brytyjczycy nie chcą
zrezygnować z możliwości wetowania decyzji w sprawach socjalnych, Niemcy
chcą mieć większy wpływ na decyzje Unii bo są najludniejszym krajem. A
małe państwa takie jak Belgia upierać się będą, że chcą mieć jednego przedstawiciela
w Komisji Europejskiej. Kompromis będzie trudno osiągnąć, dlatego zanosi
się na długą debatę a nawet nocny maraton.
