Dla kogo OFE są żyłą złota

Z roku na rok rosną zyski powszechnych towarzystw emerytalnych (PTE), które zarządzają otwartymi funduszami emerytalnymi (OFE). W 2006 r. zarobiły na czysto aż 590,39 mln zł. To cieszy. Smuci to, że właściwie ich jedynym źródłem przychodów są nasze składki. OFE pobierają od każdej prowizję - 4 do 7 proc. Pobierają też opłatę za zarządzanie - co miesiąc maksymalnie 0,045 proc. aktywów netto. W 2006 r. PTE zabrały aż 1,45 mld zł. Eksperci nie widzą w tym jednak nic złego.

- Koszty instytucji to naturalna rzecz w biznesie - mówi Jeremi Mordasewicz z Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan.

Rzecz w tym, że jedna trzecia opłat to czysty zarobek PTE. Może są za wysokie?

- Pytanie jest zasadne. Opłaty mogłyby być mniejsze, ale na rynku jest zbyt duże rozproszenie. Gdyby działało mniej funduszy, ale byłyby większe, korzystniej rozkładałyby się koszty - wyjaśnia Krzysztof Lutostański, prezes PTE Bankowy.

- Nie umiem ocenić, czy zysk jest duży, czy mały, bo nie znam danych o skali inwestycji. Ale intuicja podpowiada mi, że gdyby zwrot z inwestycji był duży, to na rynek chciałyby wchodzić nowe podmioty, a takich nie widać - mówi Jeremi Mordasewicz.

Rzeczywiście, według szacunków z początku reformy emerytalnej w 1999 r. towarzystwa zainwestowały około 3 mld zł. Ta kwota im się jeszcze nie zwróciła. Jednak specjaliści podkreślają, że ten biznes obliczony jest na wiele lat.

Policzyliśmy, ile oddał do funduszu każdy klient. Liczba ta nie świadczy jednak o wysokości opłat. Kluczowa jest składka przelewana przez ZUS: im OFE ma bogatszych klientów, tym więcej zyskuje.

Grzegorz Nawacki