Ekopaliwa: Zakup instalacji pochłonie od 15 do 150 mln zł
W walce o rynek eko-komponentów do paliw dużą rolę ogrywać będą koszty produkcji. Już sam zakup instalacji kosztuje od 15 do 150 mln zł. Najgorsze jest to, że potencjalni inwestorzy raczej nie mają co liczyć na możliwość skorzystania z nowych, specjalnych linii kredytowych.
Uruchomienie produkcji estrów metylowych to nie byle jaki wydatek. Ceny instalacji wahają się między 3,5 mln EUR (15 mln zł) przy mocach produkcyjnych sięgających 20 tys. ton rocznie i 37 mln EUR (prawie 150 mln zł) dla 100 tys. rocznie. Dostawców jest wielu. Obecnie najbardziej rozpowszechnione w Europie instalacje działają w technologii oferowanej m.in. przez Connemana, Lurgi, BDI, Androtti Impianti, Cargill, czy Campa. Gorzej z finansowaniem ich zakupu.
Bez rozpieszczania
Przyszli krajowi gracze na rynku eko-komponentów do paliw nie powinni raczej liczyć na uruchomienie specjalnych linii kredytowych. Możliwe będzie wykorzystanie już istniejących źródeł finansowania.
- Zainteresowanie inwestowaniem w agrorafinerie ze strony potentatów krajowego biznesu dowodzi, że będzie to przedsięwzięcie przynoszące niemałe zyski. W obecnej sytuacji kraju nie ma potrzeby, by je jeszcze w taki sposób wspierać - twierdzi Kazimierz Żmuda,
Inwestujący w produkcję eko-komponentów mogą liczyć natomiast na kredyty preferencyjne z funduszy Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na rozwój nowych miejsc pracy, wsparcie ze środków finansowych Narodowego i Wojewódzkich Funduszy Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej. Istotną rolę będzie odgrywała także pomoc finansowa ze strony UE.
- Przede wszystkim chodzi tutaj o fundusze SAPARD oraz ISPA. Obecnie są małe szanse, żeby móc jeszcze skorzystać z funduszy PHARE, gdyż zostało tylko niespełna trzy miesiące na składanie wniosków o pomoc finansową pochodzącą z tych środków - twierdzi Kazimierz Żmuda.
Strategiczny wybór
Oprócz strony finansowej ważnym dla bezpieczeństwa i opłacalności produkcji eko-komponentów do paliw zagadnieniem są również technologie. Obecnie (w dużym uproszczeniu) rozróżnia się dwie podstawowe: pierwsza opiera się na zastosowaniu katalizatorów sodowych, druga kwaśnego. Pierwsza jest tańsza, druga - droższa, ale...
- Instalacje oparte na metodzie kwaśnej są uniwersalne, jeżeli chodzi o zastosowanie surowca do produkcji estrów metylowych. Należy zauważyć, że rzadko w Polsce mówi się o tym, że estry - oprócz olejów roślinnych - można wytwarzać również na bazie tłuszczów zwierzęcych, a także pochodzących z oczyszczalni ścieków, zużytych olejów spożywczych. Instalacje kwaśna umożliwia stosowanie szerokiego spektrum surowców. Ma to duże znaczenia dla ciągłości produkcji, zwłaszcza w sytuacji, gdy na rynku zaczyna brakować np. rzepaku - podkreśla Janusz Kolczyński, dyrektor Wojskowego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Materiałów Pędnych i Smarów.
Tajemnica sukcesu
Dlatego właśnie kwaśne instalacje, choć są drogie, mogą przynosić większe zyski.
- Stałych kosztów, takich jak np. podatki, nie da się uniknąć. W zależności od zastosowanej technologii wytwarzania możemy jednak zarabiać więcej lub mniej. W sytuacji, gdy istnieje możliwość stosowania różnych surowców (np. najtańszych w jakimś okresie), zysk będzie większy niż dochody firmy korzystającej z instalacji mogącej wykorzystywać jedynie surowiec droższy. Faktem jest, że cena tony odpadowych tłuszczów zwierzęcych jest mniejsza niż cena tony rzepaku - twierdzi Janusz Kolczyński.
