Jak chroniony jest konsument w UE
Generalnie, obowiązujące dzisiaj w Unii Europejskiej przepisy dotyczące nieuczciwej reklamy do niedawna oparte były na tradycyjnej idei ochrony producentów przed nieuczciwą konkurencją.
Naciski organizacji konsumenckich wskazujących brak ochrony prawnej konsumentów spowodowały rozpoczęcie prac legislacyjnych, które pozwoliły objąć ochroną nie tylko producentów i sprzedawców ale i konsumentów. W większości państw UE prawo o nieuczciwej konkurencji jest bezpośrednio regulowane przepisami prawa wewnętrznego.
W Niemczech i Austrii ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (reklamy) stosownym sankcjom podlega każdy, kto w obrocie gospodarczym podejmuje w celach konkurencyjnych działanie wykraczające przeciwko "dobrym obyczajom".
We Francji, gdzie regulacje dotyczące nieuczciwej reklamy oparte są na przepisach kodeksu cywilnego o ochronie deliktowej, czyli czynu zawinionego, szkody i związku przyczynowego oraz ustawie o działalności handlu i rzemiosła.
W Wlk. Brytanii ściganie nieuczciwej konkurencji oparte jest na deliktach konkurencji, skonkretyzowanych w orzecznictwie. Sądy orzekają najpierw na podstawie ogólnych zasad słuszności, a później z uwzględnieniem wcześniejszych wyroków, zapadłych w innych sprawach.
W Szwecji nieuczciwej reklamie przeciwdziała ustawa o praktykach rynkowych i powołany specjalny Urząd Konsumencki - Ombudsman, mający uprawnienia do ścigania nieuczciwej reklamy w trybie administracyjnym oraz prawo wydawania przepisów właściwych dla poszczególnych działów gospodarki.
W Hiszpanii w ustawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (reklamy) za nieuczciwe, uważa się każde zachowanie uczestnika rynku, które jest obiektywnie sprzeczne w wymogami dobrej wiary.
Dyrektywa Nr 84/450/EWG z dnia 10 września 1984 roku zharmonizowała prawo w państwach UE i ujednoliciła oceny i procedury w zakresie ścigania i karania za prowadzenie nieuczciwej reklamy - idea ochrony konsumenta jako nabywcy towarów i usług, którego interesy uwzględniać należy na równi z interesami przedsiębiorcy.
Dyrektywa powyższa miała chronić przed reklamą i przed jej skutkami przedsiębiorców i konsumentów. Dyrektywa ta nałożyła na państwa członkowskie UE wiele obowiązków, w tym między innymi obowiązek wyposażenia sądów albo organów administracji w uprawnienia do wydania zakazu rozpowszechniania reklamy nieuczciwej. Wybór drogi postępowania cywilnej czy administracyjnej pozostawiono w gestii poszczególnych państw.
źródlo - R. Walczak, Prawne aspekty reklamy w ustawodawstwie polskim, europejskim
