Konkurencyjność, integracja, reformy. Gospodarka europejska od Atlantyku po Ural
Dyskutanci poszukiwali odpowiedzi na pytania o wspólny mianownik przemian, jakie czekają kraje wstępujące do Unii Europejskiej oraz te, które tę drogę już mają za sobą. Wg P. Bieleckiego kraje "Starej Europy" i "Nowej Europy" dzieli statystyka: poziom rozwoju gospodarczego, zamożności społeczeństw, rozwoju rynków, ale łączy poziom samozadowolenia z przemian, optymizm europejski oraz odporność na wyzwania.
Moderator: Prof. Witold Orłowski, Doradca Ekonomiczny Prezydenta RP
Uczestnicy:
Luca Barbone - Dyrektor Odpowiedzialny za Ukrainę, Białoruś, Mołdowę, Bank Światowy
Jan Krzysztof Bielecki - Dyrektor EBOR, b. Premier RP
Lajos Bokros - b. Minister Finansów Węgier, Dyrektor, Bank Światowy
Oliver Mangan - Główny Ekonomista, Allied Irish Bank
Dyskutanci poszukiwali odpowiedzi na pytania o wspólny mianownik przemian, jakie czekają kraje wstępujące do Unii Europejskiej oraz te, które tę drogę już mają za sobą. Wg P. Bieleckiego kraje "Starej Europy" i "Nowej Europy" dzieli statystyka: poziom rozwoju gospodarczego, zamożności społeczeństw, rozwoju rynków, ale łączy poziom samozadowolenia z przemian, optymizm europejski oraz odporność na wyzwania. Jednak o ile kraje takie jak Niemcy czy Francja ze względu na rezerwy potencjału mogą sobie na pewne rozluźnienie pozwolić o tyle kraje transformacji do takiej sytuacji dopuścić nie mogą, chcąc w szybkim tempie dogonić Unię Europejską w poziomie rozwoju.
Kraje Europejskie przy przeprowadzaniu reform powinny korzystać z wzajemnych doświadczeń. Nie tylko kraje rozwinięte mogą być przykładem dla krajów transformacji, ale również pewne rozwiązania tych drugich krajów są godne zastosowania w krajach Europy Zachodniej. Przykładem jest polski system emerytalny, węgierskie regulacje rynku pracy czy słowacki system podatkowy. Jednakże, kraje transformacji powinny pamiętać, że pewne reformy są konieczne i powinny być jak najszybciej przeprowadzone: reforma finansów publicznych, systemu podatkowego czy liberalny rynek pracy to fundamenty.
Zmiany przeprowadzane w tych krajach powinny opierać się na pryncypiach takich jak: silne przywództwo polityczne będące w stanie przeprowadzić trudne społecznie reformy, korzystanie z doświadczeń innych a także, co zostało w dowcipny sposób podkreślone, nie uleganie wpływom socjalistów, które mogą zablokować niezbędne reformy.