NFZ zapłaci za leczenie w sanatorium za granicą. Jak uzyskać zgodę na wyjazd?
Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że leczenie sanatoryjne można również odbyć za granicą. Narodowy Fundusz Zdrowia może pokryć częściowy lub całkowity koszt leczenia uzdrowiskowego poza Polską, ale tylko pod warunkiem spełnienia określonych warunków. Kiedy można skorzystać z wyjazdu do sanatorium za granicę na NFZ?
Wyjazd do sanatorium za granicę w ramach świadczeń finansowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia jest możliwy pod warunkiem uzyskania formalnej zgody na taki wyjazd wydawanej przez Prezesa NFZ. Taka zgoda może zostać wydana wyłącznie w dwóch ściśle określonych sytuacjach.
Pierwszą z nich jest zbyt długi czas oczekiwania na leczenie w Polsce. Jeżeli pacjent znajduje się na liście oczekujących na leczenie uzdrowiskowe, ale świadczenie to nie może zostać zrealizowane w terminie niezbędnym dla jego stanu zdrowia, może wówczas złożyć wniosek o otrzymanie zgody na leczenie w innym kraju członkowskim Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) lub w państwach należących do Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA).
Drugą sytuacją, w której możliwy jest wyjazd do sanatorium za granicę, jest brak możliwości uzyskania odpowiedniego leczenia w Polsce. Dotyczy to także przypadków, gdy leczenie uzdrowiskowe jest gwarantowane przez NFZ, ale nie jest dostępne w żadnej placówce w kraju, m.in. z powodu braku odpowiedniej infrastruktury, sprzętu medycznego lub personelu.
Warunkiem wyjazdu do sanatorium za granicę w takiej sytuacji jest jednak to, że wskazane leczenie musi być świadczeniem gwarantowanym, czyli takim, które znajduje się w oficjalnym wykazie świadczeń finansowanych przez NFZ. W tym przypadku leczenie może odbyć się w każdym kraju, nie tylko na terenie UE.
Warto pamiętać, że leczenie uzdrowiskowe za granicą nie zawsze będzie w pełni finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Zasady rozliczania kosztów zależą bowiem od podstawy wyjazdu oraz kraju, w którym leczenie ma się odbyć.
Jeśli leczenie uzdrowiskowe jest dostępne w Polsce, ale czas oczekiwania na jego realizację jest zbyt długi i zagraża zdrowiu pacjenta, wówczas możliwe jest uzyskanie zgody NFZ na wyjazd do sanatorium za granicą. W takim przypadku cały wyjazd, zarówno organizacja, jak i koszty, spoczywają na pacjencie.
NFZ nie pokrywa więc kosztów leczenia z góry: o zwrot poniesionych kosztów można ubiegać się dopiero po zakończeniu leczenia. Aby jednak taki zwrot był w ogóle możliwy, leczenie musi być zgodne ze standardami obowiązującymi w Polsce. Oznacza to m.in., że leczenie uzdrowiskowe powinno obejmować 54 zabiegi w trakcie 21-dniowego turnusu, w tym codziennie co najmniej jeden zabieg bodźcowy i dwa fizjoterapeutyczne.
Zakwaterowanie, wyżywienie i transport są z kolei w całości opłacane przez pacjenta i nie podlegają refundacji. Dodatkowo trzeba również liczyć się z tym, że NFZ zwróci tylko taką kwotę, jaką zapłaciłoby polskiemu świadczeniodawcy za to samo leczenie.
Jeśli stan zdrowia pacjenta nie pozwala na długie oczekiwanie, ale jednocześnie pacjent nie chce samodzielnie pokrywać kosztów leczenia, może zawnioskować o zgodę Prezesa NFZ na leczenie uzdrowiskowe za granicą z wykorzystaniem formularza S2. Dokument ten umożliwia bowiem bezpośrednie rozliczenie kosztów między NFZ a zagraniczną placówką, w związku z czym pacjent nie musi płacić za leczenie z własnej kieszeni. Dodatkowo w uzasadnionych przypadkach, np. gdy stan zdrowia pacjenta tego wymaga, NFZ może pokryć koszty transportu do i z ośrodka leczenia.
Warto również pamiętać, że w krajach, w których obowiązują zasady współpłacenia, np. dopłat do zakwaterowania, osoba z Polski również będzie zobowiązana do ich uregulowania.
Inna możliwość wyjazdu do sanatorium za granicą pojawia się wtedy, gdy dane leczenie uzdrowiskowe, mimo że znajduje się w wykazie świadczeń gwarantowanych, nie jest realizowane w żadnej placówce w Polsce. W takiej sytuacji pacjent może ubiegać się o zgodę Prezesa NFZ na leczenie poza granicami kraju.
Jeśli taka zgoda zostanie wydana, Narodowy Fundusz Zdrowia pokrywa całość kosztów leczenia, a w uzasadnionych przypadkach, również koszty transportu do i z miejsca udzielania świadczenia.
Aby wyjechać do sanatorium za granicę na koszt NFZ trzeba spełnić kilka wymogów. W pierwszej kolejności pacjent musi uzyskać skierowanie od lekarza ubezpieczenia zdrowotnego na leczenie uzdrowiskowe. Skierowanie to powinno dotyczyć konkretnego rodzaju leczenia i obejmować świadczenia, które znajdują się w oficjalnym wykazie świadczeń gwarantowanych.
Kolejny krok to złożenie wniosku o leczenie poza granicami kraju. Wniosek ten wypełnia zarówno pacjent, jak i lekarz, przy czym lekarz musi posiadać specjalizację zgodną z zakresem wnioskowanego leczenia. Do wniosku należy też dołączyć dokumentację medyczną potwierdzającą stan zdrowia pacjenta oraz konieczność leczenia za granicą. Jeśli dokumenty są wystawione w języku obcym, powinny zostać przetłumaczone na język polski (tłumaczenie nie musi być przysięgłe).
Wypełniony wniosek składa się następnie do Prezesa NFZ osobiście lub listownie w centrali NFZ albo elektronicznie przez platformę ePUAP.
Jeśli pacjent pokrył koszty leczenia uzdrowiskowego za granicą z własnych środków, może starać się o częściowy zwrot wydatków z Narodowego Funduszu Zdrowia. Należy jednak pamiętać, że wniosek o refundację można złożyć dopiero po zakończeniu leczenia. Do wniosku o zwrot kosztów trzeba dodatkowo dołączyć:
- rachunek lub fakturę za leczenie,
- harmonogram przeprowadzonych zabiegów zgodny z polskim standardem leczenia sanatoryjnego,
- zaświadczenie, że miejscowość, w której odbywało się leczenie, ma status uzdrowiska,
- dokument potwierdzający pobyt w ośrodku przez co najmniej 21 dni,
- dokumentację medyczną przetłumaczoną na język polski, przy czym tłumaczenie to nie musi być przysięgłe.
Wniosek o zwrot kosztów trzeba złożyć w ciągu 6 miesięcy od daty wystawienia faktury lub rachunku. NFZ rozpatruje wniosek w ciągu 30 dni i informuje pacjenta o decyzji w formie pisemnej.
WB
