Nie tylko dla osób niepełnosprawnych

W rozliczeniu rocznym za 2005 r. od dochodu będzie można odliczyć wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Warunkiem odliczenia wydatków jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek bądź orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, bądź decyzji przyznającej rentę szkoleniową, rentę socjalną albo rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, bądź też orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia. Z odliczenia może skorzystać także osoba, która posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Podatnicy, na których utrzymaniu pozostają osoby niepełnosprawne również mogą skorzystać z powyższej ulgi. Osobami tymi może być współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe. Skorzystanie z ulgi uzależnione jest jednak od spełnienia kolejnego warunku - w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie mogą przekroczyć kwoty 9.120 zł.

Większość wydatków na cele rehabilitacyjne podlega odliczeniu od dochodu w całości. Do tej kategorii wydatków zalicza się m.in. wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych, zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych (z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego).

Wysokość prawa do odliczenia została ograniczona dla niektórych kategorii wydatków.

W przypadku wydatków na leki możliwe jest odliczenie w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł. Dodatkowo lekarz specjalista musi potwierdzić, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo).

Wydatki związane z używaniem samochodu osobowego dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne można odliczyć w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Podobny limit obowiązuje w przypadku wydatków na opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa, osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa jak również wydatków na utrzymanie przez osoby niewidome psa przewodnika.