Program restrukturyzacji hutnictwa

1. Obecną sytuację polskiego hutnictwa należy uznać za kryzysową. Złożyły się na to m.in. następujące czynniki:

- brak możliwości realizacji podstawowych elementów przyjętego przez Radę Ministrów 5 czerwca 2001 roku "Programu restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali - aktualizacja 2001";

- pogorszenie się warunków funkcjonowania sektora w wyniku negatywnego oddziaływania sytuacji na światowym rynku wyrobów;

- niekorzystne tendencje rozwojowe polskiej gospodarki.

Dalsze funkcjonowanie hutnictwa w Polsce wymaga szybkiego przyjęcia programu działań doraźnych i strategii zaproponowanej w niniejszym dokumencie.

2. Przemysł hutnictwa żelaza i stali w Polsce może być konkurencyjny na otwartym rynku wyrobów stalowych pod warunkiem realizacji "Programu restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali - aktualizacja 2002". Konieczne jest przy tym współdziałanie rządu RP, zarządów hut, partnerów społecznych, banków i partnerów handlowych we wdrożeniu założonych mechanizmów i proponowanych rozwiązań.

3. Kluczowym elementem zaakceptowanego programu jest przyśpieszenie konsolidacji i prywatyzacji. Na podstawie ustawy o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i stali minister gospodarki, za zgodą Rady Ministrów, połączy w imieniu Skarbu Państwa huty: Cedler S.A., Florian S.A., Katowice S.A. oraz im. T. Sendzimira S.A., przez zadysponowanie większościowym pakietem ich akcji, wnosząc je jako aport rzeczowy do Polskich Hut Stali S.A.

4. Obciążenie majątku poszczególnych hut oraz złożony wniosek o otwarcie sądowego postępowania układowego przez Hutę im. T. Sendzimira S.A. uniemożliwiają dokonanie w krótkim czasie pełnej konsolidacji w rozumieniu art. 492 ksh. W przypadku zbyt późnego rozpoczęcia procesu konsolidacji, wobec braku możliwości uruchomienia instrumentów restrukturyzacji finansowej z wykorzystaniem obligacji, dwie największe huty będą musiały wystąpić z wnioskiem o ogłoszenie upadłości.

5. Konieczne jest przeprowadzenie etapowego procesu konsolidacji, przy czym jego rozpoczęcie powinno nastąpić jak najszybciej. Realizacja programu konsolidacji prowadzona będzie według ścieżki przyjętej w zaktualizowanym programie. W etapie wstępnym konsolidacji dokonano unii personalnej w zarządzaniu Huty Katowice S.A. i Huty im.

T. Sendzimira S.A.

6. Program zakłada prywatyzację polskiego hutnictwa przez takich inwestorów strategicznych, których oferta prywatyzacyjna obejmuje najszerszy zakres, szczególnie hut zintegrowanych oraz hut powiązanych z nimi technologicznie. Dlatego wprowadzono zmiany do strategii prywatyzacji. Polegają one na jej przesunięciu do momentu utworzenia Polskich Hut Stali S.A., a następnie zaoferowanie pakietu akcji spółki.

7. Dynamicznie wzrastający udział importu w krajowym zużyciu wyrobów stalowych stwarza konieczność podjęcia niezbędnych działań chroniących rynek krajowy przed nadmiernym i nieuczciwym importem. Działania te będą podejmowane zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie procedurami oraz, w przypadku podjęcia przez inne kraje procedur ochronnych, zastosowanie działań chroniących rynek krajowy.

8. W związku z przeprowadzonym w latach 1999 - 2001 procesem restrukturyzacji zatrudnienia, realizacja niniejszego programu nie wymaga dalszej znacznej redukcji, a podejmowane działania powinny być ukierunkowane na dostosowanie zatrudnienia do wzrastających wymagań techniczno-technologicznych.

9. Wobec ograniczonych możliwości finansowych hut, program inwestycyjny sektora powinien zostać ograniczony wyłącznie do podstawowych inwestycji związanych z rozszerzeniem asortymentu wyrobów wysokoprzetworzonych, z jednoczesną poprawą ich jakości.

10. Dla właściwego funkcjonowania sektora, należy stworzyć nowoczesny system sprzedaży i zaopatrzenia, przez budowę centrów serwisowych i sieci dystrybucji wyrobów hutniczych.

11. Osiągnięcie trwałej efektywności ekonomicznej hutnictwa można uzyskać przez ciągłe doskonalenie jakości i konkurencyjności wyrobów. Jest to uwarunkowane unowocześnianiem technologii wytwarzana w oparciu o najnowsze osiągnięcia naukowo techniczne. Dlatego konieczne jest wspieranie prac badawczo-rozwojowych dla hutnictwa środkami przeznaczonymi na naukę.

12. Realizacja programu restrukturyzacji hutnictwa wymaga powiązania z programami rozwoju regionów, w których działają poszczególne huty.

13. Aby zapewnić spójność i efektywność prowadzonych działań naprawczych, nadzór nad programem restrukturyzacji, a także funkcje właścicielskie reprezentanta Skarbu Państwa sprawować będzie minister gospodarki.

14. Program strategiczny na lata 2004-2005 i kierunki strategii do roku 2010 będą zaktualizowane na podstawie uzyskanych do tego czasu wyników realizacji programu krótkookresowego, najpóźniej w IV kwartale 2003 roku.

15. Minister gospodarki złoży Radzie Ministrów w II kwartale 2003 roku informację o realizacji programu krótkookresowego.