Internetowi twórcy pod lupą fiskusa
Prowadzenie vlogów, blogów, kont w mediach społecznościowych, serwisach internetowych bądź innej działalności internetowej coraz częściej staje się źródłem dużych zarobków, głównie wśród młodych ludzi. Muszą oni jednak pamiętać, że w większości przypadków zyskiem należy podzielić się z fiskusem - zwracają uwagę eksperci podatkowi KPMG.
Nie czekaj do ostatniej chwili, pobierz za darmo program PIT 2020 lub rozlicz się online już teraz!
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidują kilka źródeł przychodów. Kwalifikacja do prawidłowego źródła przychodu będzie zależała od rodzaju oraz charakteru działalności twórcy internetowego.
Możliwości zarobku dla takich osób są naprawdę szerokie. Mogą oni przykładowo otrzymywać wynagrodzenie za wyświetlanie reklam przy filmach, szeroko rozumianą współpracę z danymi markami albo mogą nieodpłatnie otrzymywać produkty do recenzowania. To oczywiście tylko wycinek z całego katalogu możliwości zarobkowych twórców internetowych. Z tego powodu, właściwe określenie tzw. źródła przychodów w wielu sytuacjach jest nie lada wyzwaniem.
Co do zasady, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozarolniczą działalnością gospodarczą jest działalność zarobkowa m.in. usługowa prowadzona we własnym imieniu, bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły. Jeżeli spełnione są te warunki, przychód twórcy internetowego może zostać uznany za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jeżeli działalność twórcy internetowego nie spełnia wyżej wymienionych przesłanek, a sam twórca internetowy nie prowadzi działalności gospodarczej, to kwalifikacja do prawidłowego źródła przychodów uzależniona jest od umów zawieranych przez twórcę internetowego oraz obszaru działalności twórcy.
Najczęściej w przypadku twórców internetowych nieprowadzących działalności gospodarczej uzyskiwane przez nich przychody kwalifikowane są jako przychody z działalności wykonywanej osobiście (np. w przypadku umów zlecenia, umów o dzieło), przychody z najmu (np. w przypadku najmu części swojej strony internetowej reklamodawcom) albo przychody z tzw. innych źródeł, jeżeli nie można jednoznacznie zakwalifikować przychodów do żadnego źródła - mówi Sebastian Kałuża, doradca podatkowy w Zespole ds. PIT w KPMG w Polsce.
Przychody z działalności wykonywanej osobiście (np. umowa zlecenie) i przychody z tzw. innych źródeł, dla polskich rezydentów podatkowych opodatkowane są na tzw. zasadach ogólnych, czyli według skali podatkowej od 17 proc. do 32 proc. Rozliczanie przychodów z najmu możliwe jest według skali podatkowej, ale także według ryczałtowej stawki 8,5 proc. oraz 12,5 proc. od nadwyżki ponad 100 tys. zł. Należy jednak pamiętać, że w przypadku rozliczenia ryczałtem nie ma możliwości odliczenia kosztów uzyskania przychodów.
Jeżeli chodzi o przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, to możliwe jest ich rozliczanie według skali podatkowej od 17% do 32% albo objęcie podatkiem liniowym w wysokości 19 proc. W obu przypadkach, dopuszczalne jest uwzględnienie poniesionych przez twórcy internetowych tzw. kosztów uzyskania przychodów.
Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Biznes INTERIA.PL na Twitterze. Dołącz do nas i czytaj informacje gospodarcze
Dla twórców internetowych jedną z największych wątpliwości stanowi bowiem właściwe rozliczanie ponoszonych przez nich kosztów. Organy podatkowe często odmawiają twórcom internetowym zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów niektórych wydatków. Za twórcami internetowymi częściej opowiadają się z kolei sądy administracyjne.
Przykładowo fiskus odmówił uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków na podróże, w tym wydatków na bilety lotnicze, noclegi, wyżywienie i bilety wstępu do parków rozrywki dla twórcy internetowego tworzącego filmy z parków rozrywki, które następnie zamieszcza na portalu internetowym (interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 26 października 2020 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4011.607.2020.1.MM).
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 6 listopada 2019 r., sygn. II FSK 3802/17, pozwolił na odliczenie blogerce modowej wydatków na zakup ubrań, biżuterii, kosmetyków, perfum oraz wykonywanie fotografii, filmów i innych treści multimedialnych. Wcześniej fiskus odmówił prawa blogerce do odliczenia tego rodzaju wydatków. W najnowszych interpretacjach (np. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z 8 stycznia 2021 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.624.2020.1.PS) fiskus zezwolił już na odliczenie wydatków na zakupione na potrzeby bloga odzież i obuwie.
Uwzględnienie konkretnych wydatków jako kosztów uzyskania przychodów jest kością niezgody między twórcami internetowymi a urzędami skarbowymi. W ostatnim czasie widać liberalizację stanowiska fiskusa, który np. wskazał, że wydatki na zakup odzieży i obuwia na potrzeby prowadzonego bloga mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Jeżeli jednak twórca internetowy chce mieć pewność co do możliwości odliczenia danych wydatków od przychodu, powinien wystąpić z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego - mówi Grzegorz Grochowina, Deputy Director, Szef Zespołu ds. Zarządzania Wiedzą w Dziale Doradztwa Podatkowego w KPMG w Polsce.
Zdarza się, że twórcy internetowi otrzymują nieodpłatnie produkty np. do testowania i recenzowania na swoich kanałach. Często nie zdają sobie sprawy, że otrzymanie takiego produktu może wiązać się z dodatkowymi obowiązkami m.in. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Zwolnieniu z PIT podlega wartość nieodpłatnych świadczeń w związku z jego promocją lub reklamą jeżeli nie przekracza kwoty 200 zł. Należy zwrócić uwagę na fakt, że mowa o nieodpłatnym świadczeniu, tj. świadczeniobiorca nie powinien być zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Zwolnienie nie ma też zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.
W przypadku, gdy nie są spełnione warunki do zastosowania zwolnienia i twórca internetowy nie prowadzi działalności gospodarczej, na świadczeniodawcy ciąży obowiązek złożenia informacji PIT-8C. W sytuacji, gdy twórca internetowy prowadzi działalność gospodarczą, wartość nieodpłatnie przekazanego produktu powinna co do zasady zostać opodatkowana tak, jak przychody z działalności gospodarczej - mówi Sebastian Kałuża, doradca podatkowy w Zespole ds. PIT w KPMG w Polsce.
Źródło: KPMG
***