Spis treści:
Kto jest zwolniony z podatku PCC od pożyczki w rodzinie?
W Polsce zawarcie umowy pożyczki wiąże się z obowiązkiem zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC), który wynosi 0,5 proc. wartości pożyczonej kwoty. W przypadku pożyczek udzielanych w obrębie rodziny możliwe jest jednak uniknięcie podatku.
Mianowicie osoby należące do tzw. zerowej i niektóre osoby należące do pierwszej grupy podatkowej, jeżeli spełnią określone warunki, nie będą musiały płacić podatku od pożyczki. Do ww. grup należą natomiast: małżonek, dzieci, wnuki, prawnuki, rodzice, dziadkowie, pasierbowie, rodzeństwo, ojczym, macocha i teściowe. Jeżeli między osobami z tej grupy zostanie udzielona pożyczka do kwoty 36 120 zł (kwota wolna od podatku) to wówczas nie ma obowiązku ani zapłaty podatku, ani zgłaszania umowy pożyczki do urzędu skarbowego.
A co jeśli pożyczka przekroczy 36 120 zł? Osoby należące do zerowej grupy podatkowej nadal będą mogły skorzystać ze zwolnienia podatkowego, pod warunkiem, że złożą deklarację PCC-3 do urzędu skarbowego w terminie 14 dni od daty dokonania czynności, czyli od podpisania umowy o pożyczkę.
Warunkiem uzyskania zwolnienia jest również udokumentowanie otrzymania pożyczki na rachunek bankowy, na rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową lub przekazem pocztowym. Takiej deklaracji nie trzeba z kolei składać, jeśli umowa pożyczki została zawarta w formie notarialnej.
Kto musi zapłacić podatek od pożyczki w rodzinie?
Jeżeli kwota pożyczki od teściów, zięcia lub synowej przekroczy 36 120 zł, to wówczas nie ma możliwości skorzystania ze zwolnienia podatkowego. W takiej sytuacji pożyczkobiorca będzie zobowiązany do zapłaty podatku w wysokości 0,5 proc. wartości pożyczki oraz zgłoszenia umowy pożyczki do urzędu skarbowego.
Warto jednak pamiętać, że przy ocenie obowiązku podatkowego nie liczy się wyłącznie pojedyncza pożyczka. Urząd skarbowy bierze bowiem pod uwagę łączną wartość wszystkich pożyczek otrzymanych od tej samej osoby w ciągu ostatnich 5 lat. Jeżeli więc ich suma przekroczy limit wynoszący 36 120 zł, to wtedy powstaje obowiązek zapłaty podatku i złożenia deklaracji PCC-3.
Jeszcze inaczej sytuacja wygląda w przypadku dalszych krewnych oraz osób niespokrewnionych. Pożyczki od osób z II i III grupy podatkowej zawsze będą podlegać opodatkowaniu, bez względu na ich wysokość.
Co grozi za brak zgłoszenia umowy pożyczki do urzędu skarbowego?
Jeżeli osoba, która otrzymała pożyczkę objętą obowiązkiem zgłoszenia do urzędu skarbowego, nie dopełni tego obowiązku, musi liczyć się z poważnymi konsekwencjami. W przypadku kontroli skarbowej urząd może nałożyć na nią tzw. sankcyjną stawkę podatku w wysokości 20 proc. wartości pożyczki.
Co ważne, sankcyjna stawka ma zastosowanie nawet wtedy, gdy pożyczka pochodziła od osoby najbliższej, a podatnik mógł skorzystać ze zwolnienia. Sam fakt braku zgłoszenia powoduje utratę prawa do zwolnienia i skutkuje naliczeniem wyższego podatku.
WB
