Francuska inspekcja pracy ma skuteczną metodę zwalczania firm delegujących pracowników

Takie listy otrzymują od francuskiej inspekcji pracy w różnych regionach Francji odbiorcy usług.

W ostatnich tygodniach mamy do czynienia z wysypem kontroli w firmach polskich (i nie tylko) delegujących pracowników do Francji. Są to np. firmy branży budowlanej, inżynieryjnej czy opieki pochodzące z innych krajów, a świadczące swoje usługi na terenie Francji.

- Zdecydowanie możemy mówić o zorganizowanej akcji. Jak donosi niezależny francuski portal Mediapart, około dwa tysiące kontrolerów z kraju nad Sekwaną zostało zmuszonych do porzucenia innych zadań, by zająć się firmami delegującymi pracowników. Artykuł informuje, że urzędnicy zostali zobligowani przez wytyczne Ministerstwa Pracy do tego, by tylko w dwóch ostatnich miesiącach 2019 roku przeprowadzić blisko 1300 interwencji, aby zrealizować polityczne cele rządu - mówi Marek Benio, wiceprezes Inicjatywy Mobilności Pracy, stowarzyszenia skupiającego specjalistów zajmujących się delegowaniem pracowników w UE.

Rzecz w tym, że działania francuskich władz wymuszające zarejestrowanie przedsiębiorstwa we Francji są niezgodne z przepisami Unii Europejskiej, a także sprzeczne z wyrokami Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE).

- Kontrole mają na celu wykazanie usługodawcom z innych państw, że prowadzą we Francji zwyczajową, trwałą i ciągłą działalność gospodarczą, a ponieważ jej nie zarejestrowali we Francji, automatycznie zatrudniają pracowników nielegalnie - komentuje Benio. A przecież swoboda świadczenia usług to nie tylko prawo do poszukiwania klientów w innych państwach członkowskich ale także brak obowiązku zakładania przedsiębiorstw w kraju świadczenia usługi. Według prawa unijnego i zgodnie z utrwalonym orzecznictwem TSUE firmy, które nie posiadają lokali i infrastruktury na terenie kraju, a jedynie świadczą tam usługi, nie muszą rejestrować swojej siedziby na terenie tego kraju. Swoboda świadczenia usług nie została również ograniczona czasowo. Tymczasem francuskie przepisy nakładają obowiązek zarejestrowania siedziby w tym kraju wszystkie firmy, które prowadzą na terenie Francji działalność w sposób "zwyczajowy stały i ciągły" lub gdy w jego działalność wchodzi wyszukiwanie i poszukiwanie klientów lub zatrudnienie pracowników na terytorium Francji.

- To ewidentnie stoi w sprzeczności np. z wyrokami TSUE, według których wymóg posiadania zakładu w państwie przyjmującym jest bezpośrednio sprzeczny ze swobodą świadczenia usług - [1] wyjaśnia Benio.

Przyszłość tysięcy polskich firm delegujących pracowników do Francji stanęła pod znakiem zapytania. Kontrole nie tylko utrudniają codzienne funkcjonowanie, ich konsekwencje mogą oznaczać koniec delegowania. Kary nie mogą przekroczyć 500 000 EUR.

Celem tych dotkliwych kontroli nie jest wypchnięcie zagranicznych firm z Francji. Przeciwnie, są one tam tak bardzo potrzebne, że działania Inspekcji obliczone są raczej na "skłonienie" do zarejestrowania siedziby na terenie Francji i płacenia tam składek i podatków. Im trudniej będzie delegować pracowników do Francji, tym większa pokusa by założyć tam działalność i uwolnić się od ryzyka kar. Prawo francuskie tylko nieznacznie odbiega od prawa unijnego. Te drobne różnice narażają usługodawców na poważne konsekwencje finansowe i karne. Kontrole często kończą się zawiadomieniem prokuratora, który nie nadaje sprawom dalszego biegu. Najbardziej dolegliwy i z punktu widzenia francuskiej polityki najskuteczniejszy, jest sposób postępowania wobec zagranicznych usługodawców polegający na odstraszaniu kontrahentów.

Fakt, że w wyniku kontroli polskiej firmy, Inspekcji nie uda się potwierdzić zarzutu trwałej działalności nie tylko w Trybunale Sprawiedliwości UE ale nawet przed francuskim sądem, czy prokuratorem, jest małym pocieszeniem. Może nie wystarczyć na otarcie łez po zerwanym kontrakcie.

- Kontrole we Francji nigdy nie były tak intensywne jak w 2019 r. i nigdy nie były tak dolegliwe dla legalnie działających podmiotów. Prawo unijne stoi jednak po stronie usługodawców. Firmy, które padły ofiarą takiej praktyki powinny zawiadamiać o tym Komisję Europejską, na przykład za pomocą prostego formularza Solvit. To także pomoże Francji w rozwiązywaniu prawdziwego problemu jej rynku pracy jakim są pracownicy nierejestrowani, a nie pracownicy delegowani - podsumowuje Marek Benio.

Inicjatywa Mobilności Pracy zaprasza do udziału w Otwartej Pracowni Legalnego Delegowania, która odbędzie się 17 stycznia br. w Krakowie. Tematem głównym wydarzenia będzie delegowanie pracowników i kontrole we Francji.

- - - - - -

[1] “Wymóg posiadania zakładu" - w państwie przyjmującym - “jest bezpośrednio sprzeczny ze swobodą świadczenia usług, ponieważ uniemożliwia świadczenie rzeczonych usług w Niemczech przez podmioty prywatne mające zakład wyłącznie w innych państwach członkowskich" - wyrok TSUE C-404/05 KE v RFN, pkt. 34. Z kolei w Opinii Rzecznika Generalnego J. Kokott w sprawie C-514/03 KE v Hiszpania, “wymóg, aby prywatne agencje ochrony musiały posiadać status osoby prawnej, może utrudniać transgraniczną działalność usługodawcom, którzy mają siedzibę w innym państwie członkowskim niż Hiszpania, gdzie legalnie świadczą tego rodzaju usługi. Tego rodzaju wymóg zabrania w istocie osobom fizycznym mającym miejsce zamieszkanie za granicą świadczenie w Hiszpanii usług w zakresie prywatnej ochrony. Z tego względu stanowi on ograniczenie swobodnego świadczenia usług w rozumieniu art. 49 WE" [teraz art. 56 TFUE], pkt. 48.