Ciężary osłabiają euro

Wyprzedaż euro na rzecz waluty amerykańskiej to przede wszystkim efekt napływających w ostatnich dniach pesymistycznych informacji w znacznym stopniu nasilających awersję do ryzyka. Chodzi tu przede wszystkim o dane makro zza Oceanu (zaczęło się od poniedziałkowego odczytu indeksu Chicago PMI, a skończyło na piątkowym raporcie non-farm payrolls). Do tego dochodziła niepewność związana z wynikami wyborów w Grecji i Francji.

Tylko wygrana rządzącej koalicji pozwala mieć nadzieję na wywiązanie się Greków z wcześniej uzgodnionych zobowiązań. Tymczasem (jako podało greckie MSW), po podliczeniu 95% głosów obie partie koalicji rządzącej, która zatwierdziła oszczędnościowy program w zamian za pakiety ratunkowe, nie uzyskały większości parlamentarnej. Najwyraźniej, wyborcy przygniatani oszczędnościami, by kraj mógł otrzymać wielomiliardowe pakiety ratunkowe w obliczu groźby bankructwa, odwrócili się od głównych sił politycznych, wybierając mniejsze partie. Wzrost niepewności mogą nasilać też poranne doniesienia z Paryża, gdzie według szacunków powyborczych najprawdopodobniej Francois Hollande wybrany został na prezydenta Republiki Francuskiej. Triumf Hollande'a oznacza bowiem koniec władzy prawicy w Pałacu Elizejskim po 17 latach nieprzerwanych rządów.

Jeśli chodzi o stronę fundamentalną rynku, w najbliższych dniach co prawda nie poznamy zbyt wiele ważnych danych z Europy i USA, ale ujawnione zostaną istotne informacje dotyczące chińskiej gospodarki. Nietrudno zgadnąć, że ewentualny, pesymistyczny ich wydźwięk jeszcze bardziej umocni inwestorów w przekonaniu co do postępującego spowolnienia gospodarczego na świecie.

Jeśli w pierwszych dniach bieżącego tygodnia kurs EUR/USD nie powróci trwale powyżej 1,30 nie będzie można wykluczyć testu strefy 1,28-1,29 USD. W przeciwnym razie wspólna waluta powinna pozostawać w okolicach obecnych poziomów, bez większych ruchów aprecjacyjnych.

Złoty coraz bliżej górnego ograniczenia przedziału konsolidacji, w którym przebywa od początku kwietnia. W tym tygodniu na PLN może negatywnie wpływać nie tylko możliwa deprecjacja euro, ale też wydarzenia krajowe, w tym posiedzenie RPP. Jeśli Rada nie podniesie w maju stóp procentowych (w obliczu wyraźnego spowolnienia gospodarczego na świecie ma ona ograniczone możliwości), presja na złotego może chwilowo nasilać się. Niemniej, nadal najważniejszym czynnikiem ryzyka pozostawać będzie sytuacja na rynku euro/dolara. Silna obecnie korelacja pomiędzy kontraktami CDS a notowaniami złotego może oznaczać, że nasilająca się awersja do ryzyka odzwierciedlająca się w coraz wyższych cenach kontraktów będzie "spychać" złotego na coraz niższe poziomy.

Jeśli doszłoby (czego nie wykluczamy w najbliższym czasie) do udanego testu strefy oporów rozciągającej się pomiędzy 4,20-4,22 PLN za euro, wówczas kolejnym istotnym poziomem jest 4,25, a potem 4,30 PLN. Strefa 4,28-4,30 PLN to jednak silny, techniczny opór i najprawdopodobniej nie zostanie trwale przekłamany w najbliższym czasie.

Joanna Bachert, Biuro Strategii Rynkowych PKO Banku Polskiego

^{Niniejszy materiał ma charakter wyłącznie informacyjny oraz nie stanowi oferty w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny. Informacje zawarte w niniejszym materiale nie mogą być traktowane, jako propozycja nabycia jakichkolwiek instrumentów finansowych, usługa doradztwa inwestycyjnego, podatkowego lub jako forma świadczenia pomocy prawnej. PKO BP SA dołożył wszelkich starań, aby zamieszczone w niniejszym materiale informacje były rzetelne oraz oparte na wiarygodnych źródłach. PKO BP SA nie ponosi odpowiedzialności za skutki decyzji podjętych na podstawie informacji zawartych w niniejszym materiale.}