PPK: To pracownik decyduje czy pracodawca dołoży się do jego oszczędności

Podpisanie umowy o prowadzenie PPK dla osób zatrudnionych jest równoznaczne z dołączeniem ich do listy uczestników PPK. Umowę o prowadzenie PPK pracodawca zawiera raz i dołącza kolejne osoby zatrudnione do listy, która jest załącznikiem takiej umowy.

Jedno z najczęściej zadawanych pytań dotyczy tego czy numer telefonu i adres poczty elektronicznej pracownika mogą być zbierane przez pracodawcę na potrzeby PPK?

Tak, przekazywanie danych identyfikujących uczestnika PPK do instytucji finansowej jest obowiązkiem pracodawcy, więc ma on pełne prawo zbierać te dane od osób zatrudnionych. Trzeba natomiast zaznaczyć, że adres poczty elektronicznej nie stanowi obligatoryjnego elementu danych niezbędnych do zawarcia w imieniu i na rzecz osoby zatrudnionej umowy o prowadzenie PPK (analogicznie jest z numerem telefonu). Natomiast już po uruchomieniu programu w danej firmie, to nie pracodawca, ale instytucja finansowa będzie informowała uczestnika PPK o stanie jego rachunku.

Każdy taką informację powinien otrzymać od instytucji finansowej zarządzającej jego rachunkiem. Zgodnie z przepisami ustawy o PPK instytucja finansowa jest zobowiązana w terminie do ostatniego dnia lutego każdego roku przekazywać każdemu uczestnikowi PPK, w postaci elektronicznej (albo na wniosek uczestnika w postaci papierowej), roczną informację o wysokości środków zgromadzonych na jego rachunku, o wysokości wpłat w poprzednim roku kalendarzowym oraz o innych zrealizowanych na nim w tym czasie transakcjach. To jest wymóg ustawowy, ale instytucje finansowe umożliwiają sprawdzanie swojego rachunku PPK na bieżąco, między innymi poprzez serwis internetowy lub aplikacje, a niektóre także w placówkach.

Trzeba też pamiętać, że pracodawca zawiera umowę o prowadzenie PPK dla osób, które ukończyły 18 rok życia, ale nie ukończyły 55 lat. Starsi pracownicy, czyli po 55 roku życia, ale jeszcze przed 70 rokiem życia mogą przystąpić do PPK jedynie na swój wniosek. Pracodawca ma obowiązek poinformować ich o możliwości uczestnictwa w programie.

Program PPK jest dobrowolny dla pracowników, a obowiązkowy dla pracodawców. Ustawa o PPK nie dotyczy dotychczasowych elementów systemu emerytalnego i nie wprowadza w nich zmian, a jedynie poszerza dostępne możliwości oszczędzania. PPK są prywatnym sposobem oszczędzania. Pracownik może - ale nie musi - z nich skorzystać i od jego decyzji zależy to, czy pracodawca będzie dokładał się do jego oszczędności na emeryturę.

Jeśli pracownik sam nie zrezygnuje uczestnictwa w programie, pracodawca nie będzie mógł zrezygnować z dokonywania wpłat podstawowych na PPK pracownika, bo jest to jego obowiązek ustawowy.

Obowiązku wprowadzania PPK może nie ma jedynie pracodawca, który  prowadzi Pracownicze Programy Emerytalne,  w którym uczestniczy co najmniej 25 proc. osób zatrudnionych oraz nalicza i odprowadza składki podstawowe do PPE w wysokości co najmniej 3,5 proc. wynagrodzenia (w przypadku PPK wpłata podstawowa pracownika wynosi 2 proc., a pracodawcy 1,5 proc.).

p.s.

Tekst powstał w ramach cyklu "PPK w MŚP", którego partnerem jest Polski Fundusz Rozwoju