Umorzenie subwencji dla MŚP zależne od poniesionej straty
Przedsiębiorca, który w ubiegłym roku otrzymał subwencję finansową z Tarczy Finansowej PFR 1.0 musi ją rozliczyć, a umorzone może być nawet 75 proc. otrzymanej kwoty. W przypadku małych i średnich firm zależy to od trzech składowych: kontynuacji działalności, utrzymania stanu zatrudnienia oraz od poniesionej straty na sprzedaży.
Firmy, które otrzymały pomoc z Tarczy Finansowej mogą liczyć na umorzenie do 75 proc. otrzymanej subwencji (na 100-proc. umorzenie mogą liczyć, te, które najmocniej odczuły skutki pandemii i wykonywana przez nie działalność mieści się w jednym z 54 wymienionych kodów PKD).
Wśród 347 tys. firm, które dostały subwencje z tarczy finansowej, ponad 72 tysiące to małe i średnie firmy, zatrudniające od 10 do 249 osób.
W przypadku MŚP, 25 proc. kwoty subwencji będzie umorzone pod warunkiem prowadzenia działalności gospodarczej przez 12 miesięcy, do 25 proc. umarzane jest zależnie od utrzymania stanu zatrudnienia (proporcjonalnie do skali ewentualnej redukcji zatrudnienia) i do 25 proc. kwoty subwencji umarzane jest w zależności od wykazanej skumulowanej straty gotówkowej na sprzedaży. Natomiast 25 proc. jest zawsze do zwrotu (z wyjątkiem 54 PKD).
To oznacza, że jeśli mała i średnia firma nie miała straty, ale utrzymała zatrudnienie, to w jej przypadku umorzone będzie 50 proc. subwencji, a jeżeli miała stratę to umorzenie może wynieść do 75 proc.
Musi złożyć oświadczenie o rozliczeniu poprzez bankowość elektroniczną banku, za pośrednictwem którego zawarła umowę subwencji finansowej (dotyczy to wszystkich beneficjentów programu, również tych uprawnionych do umorzenia 100 proc. subwencji). Przedsiębiorca powinien to zrobić nie wcześniej niż pierwszego dnia po upływie 12 miesięcy liczonych od dnia wypłaty subwencji finansowej oraz nie później niż w terminie 10 dni roboczych od upływu 12 miesięcy liczonych od dnia wypłaty subwencji. W przypadku, gdy subwencja - w ramach tej samej umowy została wypłacona w kilku częściach (np. w wyniku odwołania), termin ten należy liczyć od daty wypłaty pierwszej z nich.
Wcześniej, czyli przed rozpoczęciem biegu terminu na złożenie oświadczenia o rozliczeniu, beneficjent otrzyma w bankowości elektronicznej banku, za pośrednictwem którego zawarł umowę subwencji finansowej, propozycję PFR o wysokości subwencji finansowej podlegającej zwrotowi.
Zostanie ona sporządzona w oparciu o informacje uzyskane przez PFR z baz danych m.in. ZUS, Ministerstwa Finansów lub KAS. Będzie to wstępnie uzupełniony formularz oświadczenia o rozliczeniu, ale niektóre pola trzeba wypełnić samodzielnie.
W przypadku MŚP bardzo ważne jest oświadczenie o wysokości straty na sprzedaży, bo w przypadku nieuzupełnienia tego pola, PFR przyjmie wartość straty równą 0.
Istotne jest też, żeby sprawdzić wszystkie dane zawarte w oświadczeniu o rozliczeniu, weryfikując ich zgodność z danymi w odpowiednich urzędach. W przypadku rozbieżności, trzeba je wyjaśnić je w odpowiednich urzędach, jeszcze przed popisaniem i złożeniem oświadczenia. Nawet przed udostepnieniem w bankowości elektronicznej formularza do rozliczenia subwencji można sprawdzić jakie dane do PFR zostały przekazane przez ZUS (Zakład Ubezpieczeń Społecznych w komunikacie z 16 kwietnia 2021 roku umieścił na swojej stronie internetowej szczegółowy komunikat jakie dane są przekazywane do PFR na potrzeby rozliczenia Tarczy 1.0).
Ważne, że chodzi o skumulowaną stratę gotówkowa na sprzedaży, w której należy uwzględnić dane finansowe z okresu 12 miesięcy licząc od pierwszego miesiąca, w którym przedsiębiorca odnotował stratę po 1 lutego 2020 r. lub od miesiąca, w którym udzielona została subwencja finansowa. Miesiące, w których w tym okresie przedsiębiorca odnotował zysk, są również uwzględniane i wpłyną na wysokość straty lub jej brak.
- Księgi rachunkowe - odzwierciedlona w rachunku zysków i strat strata na sprzedaży z wyłączeniem kosztów amortyzacji
- Księga przychodów i rozchodów - kwota wykazanej straty
- Karta podatkowa lub ryczałt - skumulowany spadek przychodów na sprzedaży w porównaniu do przychodów z analogicznego okresu roku poprzedniego
Z kolei, dla ustalenia utrzymanego średniego stanu zatrudnienia inaczej się liczy je w przypadku umów o pracę, a inaczej w przypadku osób współpracujących. W pierwszej kategorii, czyli osób zatrudnionych na podstawie stosunku pracy, liczy się pełny wymiar czasu pracy (jeśli ktoś jest zatrudniony na pół etatu, to liczy się jako 0,5), a współpracownicy niezależnie od formy umowy (np. umowa zlecenie) jako 1 etat.
Partner publikacji: PFR
