- Wysokość emerytury po 40 latach pracy na minimalnej krajowej wynosi około 1900-2000 zł brutto, ale przy średniej krajowej znacznie rośnie;
- Każdy dodatkowy rok pracy po osiągnięciu wieku emerytalnego może zwiększyć świadczenie;
- Warto oszczędzać dodatkowo - PPK, IKE i IKZE pozwalają zgromadzić kapitał, który podniesie dochody na emeryturze.
Spis treści:
- Ile emerytury po 40 latach pracy? Zarobki decydują o wysokości świadczenia
- Emerytura po 20 latach pracy
- 30 lat pracy - jakiej emerytury można się spodziewać?
- 40 lat pracy - czy długi staż gwarantuje wysoką emeryturę?
- Jak można zwiększyć swoją emeryturę?
Ile emerytury po 40 latach pracy? Zarobki decydują o wysokości świadczenia
Wysokość emerytury zależy przede wszystkim od zarobków w trakcie kariery zawodowej oraz liczby lat, przez które opłacano składki na ubezpieczenie społeczne. W polskim systemie emerytalnym kwota świadczenia jest bezpośrednio powiązana z sumą zgromadzonych składek oraz prognozowanym dalszym trwaniem życia. To oznacza, że dwie osoby o identycznym stażu pracy mogą otrzymać zupełnie różne świadczenia, jeśli ich wynagrodzenia znacząco się różniły.
Emerytura po 20 latach pracy
Osoby, które przepracowały 20 lat przy wynagrodzeniu minimalnym, mogą liczyć na bardzo niskie świadczenia. Kobieta, która ukończyła 60 lat i ma wymagany staż pracy, otrzyma ustawową emeryturę minimalną w wysokości około 1800 zł brutto, nawet jeśli zgromadzone składki wskazywałyby na niższą kwotę.
W przypadku mężczyzny sytuacja wygląda mniej korzystnie - przy takim samym stażu, ale przed ukończeniem 25 lat pracy, świadczenie zostanie wyliczone wyłącznie na podstawie wpłaconych składek, co oznacza, że może on otrzymać około 1400-1500 zł brutto. Podniesienie takiej kwoty do poziomu ustawowego minimum jest możliwe tylko w specyficznych przypadkach, na przykład w ramach programów dla rodziców z określoną liczbą dzieci.
30 lat pracy - jakiej emerytury można się spodziewać?
Przekroczenie 30-letniego stażu pracy nie zawsze oznacza znaczącą poprawę sytuacji finansowej po zakończeniu aktywności zawodowej. Osoby, które przez cały ten czas pracowały za najniższą krajową, wciąż mogą otrzymywać świadczenie zbliżone do ustawowego minimum, czyli około 1900 zł brutto.
Nieco inaczej wygląda sytuacja pracowników, którzy przez 30 lat zarabiali równowartość średniej krajowej (w 2024 r., według danych GUS, przeciętne wynagrodzenie w gospodarce narodowej wyniosło 8181,72 zł brutto; z kolei w ustawie budżetowej na 2025 r. średnia krajowa prognozowana jest na 8673 zł brutto). Przy takich dochodach odprowadzane składki były znacznie wyższe, co oznacza, że po 30 latach pracy można liczyć na emeryturę wynoszącą około 5000 zł brutto. Już po 20 latach pracy przy takich zarobkach świadczenie wynosiłoby około 3300 zł. Ostateczna kwota zależy jednak od waloryzacji składek i przewidywanej długości życia danej grupy wiekowej.
Przeczytaj też: Jaka emerytura z KRUS po 25 latach? Kwota może zaskoczyć
40 lat pracy - czy długi staż gwarantuje wysoką emeryturę?
Czterdzieści lat pracy to staż, który wydaje się gwarantować stabilne świadczenie emerytalne, ale rzeczywistość bywa rozczarowująca. Osoby, które przez całą karierę zarabiały najniższą pensję, często otrzymują emeryturę tylko nieznacznie wyższą od emerytury minimalnej - w granicach 1900-2000 zł brutto. To oznacza, że nawet po kilku dekadach pracy świadczenie pozostaje na poziomie umożliwiającym jedynie podstawowe utrzymanie.
Zupełnie inaczej wygląda sytuacja osób, które przez 40 lat zarabiały średnią krajową. Dzięki regularnemu opłacaniu wyższych składek ich emerytura może wynosić nawet około 6600 zł brutto. Różnica pomiędzy najniższym a przeciętnym wynagrodzeniem wyraźnie pokazuje, jak istotnym czynnikiem jest wysokość pensji w trakcie kariery zawodowej.
Jak można zwiększyć swoją emeryturę?
Wysokość przyszłej emerytury w dużej mierze zależy od zarobków - im wyższa pensja, tym większa podstawa składek i lepsze świadczenie na starość. Jednak sam poziom wynagrodzenia nie wystarczy, jeśli staż pracy jest krótki lub składki były odprowadzane nieregularnie. Przesunięcie momentu przejścia na emeryturę, zwłaszcza w zawodach, gdzie największe dochody osiąga się pod koniec kariery, może zwiększyć świadczenie nawet o 5-10 proc. rocznie, co w perspektywie kilku lat daje wyraźnie większą sumę. Kluczowe jest także unikanie luk w ubezpieczeniu - długie okresy zatrudnienia na umowach bez składek znacząco obniżają ostateczną wysokość przelewów z ZUS.
Dodatkowym sposobem na podwyższenie emerytury jest oszczędzanie w ramach Pracowniczych Planów Kapitałowych (PPK), Indywidualnych Kont Emerytalnych (IKE) i Indywidualnych Kont Zabezpieczenia Emerytalnego (IKZE). Programy te pozwalają na gromadzenie dodatkowych środków, które po osiągnięciu wieku emerytalnego mogą stanowić uzupełnienie świadczenia z ZUS. Korzystanie z takich rozwiązań ma szczególne znaczenie dla osób o przeciętnych lub niższych dochodach. Regularne wpłaty nawet niewielkich kwot przez kilkadziesiąt lat mogą zapewnić znaczące dodatkowe źródło dochodu po zakończeniu kariery.
Przeczytaj też:
Ponad 400 tysięcy emerytów z groszowymi świadczeniami. Na bułkę muszą odkładać cały rok
Sprawdź, ile masz składek w ZUS. Urząd wylicza też przyszłą emeryturę
