Spis treści:
Jakie warunki trzeba spełnić, by przejść na emeryturę?
W Polsce emerytura przysługuje osobom, które spełniają określone warunki. Jakie konkretnie? Prawo do emerytury zostanie przyznane danej osobie, gdy ukończy powszechny wiek emerytalny. Od 1 października 2017 roku wynosi on 65 lat w przypadku mężczyzn oraz 60 lat w przypadku kobiet.
Należy zaznaczyć, że oprócz osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego, osoba chcąca udać się na emeryturę musi udowodnić, że przepracowała przynajmniej jeden dzień i odprowadziła z tego tytułu składkę na ubezpieczenie. Warto jednak pracować dłużej, ponieważ przejście na emeryturę z tak krótkim okresem składkowym może skończyć się skrajnie niską kwotą świadczenia. Najniższą emeryturę w Polsce pobiera pewien wrocławianin. Jego świadczenie wynosi zaledwie... 2 grosze.
Od czego zależy wysokość emerytury?
Wysokość emerytury jest obliczana przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Jak wynika z informacji podanych na stronie ZUS-u, kwotę świadczenia oblicza się dzieląc podstawę obliczenia przez średnie dalsze trwanie życia. Rzeczona podstawa obliczenia to suma:
- zwaloryzowanego kapitału początkowego;
- środków znajdujących się na subkoncie ZUS;
- zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne.
Tablice ze średnim dalszym trwaniem życia są corocznie publikowane przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. Wskazują one przewidywaną liczbę miesięcy, przez które dany emeryt będzie pobierał świadczenie emerytalne.
Ile wynosi emerytura minimalna i jak ją sobie zagwarantować?
Choć na emeryturę można przejść już po przepracowaniu jednego dnia (i osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego), to jednak lepiej jest pracować dłużej, by zapewnić sobie wyższą kwotę świadczenia. Posiadanie odpowiednio długiego stażu pracy może dać prawo do otrzymania tak zwanej emerytury minimalnej (np. jeśli ze zgromadzonego kapitału przysługuje nam niższe świadczenie co miesiąc). Obecnie, od 1 marca 2024 roku emerytura minimalna wynosi 1780,96 zł.
Żeby móc ubiegać się o przyznanie emerytury minimalnej, niezbędne okazuje się posiadanie odpowiednio długiego stażu pracy. Mowa tu o 20 latach w przypadku kobiet lub 25 latach w przypadku mężczyzn.
Do stażu pracy wliczają się okresy, w których trakcie odprowadzane były składki na ubezpieczenia społeczne. Jest to nie tylko okres zatrudnienia na umowę o pracę, ale również między innymi czas spędzony na edukacji, czas pobierania zasiłku dla bezrobotnych czy okres, w którym prowadziło się gospodarstwo rolne. Do stażu pracy może być również wliczony urlop wychowawczy, wypoczynkowy i macierzyński, a także praca za granicą potwierdzona odpowiednimi dokumentami bądź okres pełnienia służby wojskowej.
