Polski Ład to bezpośrednia odpowiedź na jedno z ważniejszych wyzwań stojących przed polską gospodarką. Tym wyzwaniem jest zniwelowanie skali nierówności ekonomicznych. Jak bardzo palący jest to problem pokazują m.in. najnowsze badania dr Pawła Bukowskiego i dr Filipa Novokmeta, którzy w oparciu o rzeczywiste dane podatkowe pokazali systematyczne zmniejszanie się udziału osób o najniższych i średnich dochodach w całkowitym dochodzie od czasów transformacji ustrojowej. Dzięki obniżkom podatków dla osób najmniej zarabiających możliwa będzie większą sprawiedliwość w podziale owoców wzrostu gospodarczego w naszym kraju.
Nieprawdziwa jest również teza ekonomistów, że beneficjentami zmian podatkowych zaproponowanych w Polskim Ładzie nie będą pracujący, ale wyłącznie emeryci. Na reformie skorzysta ponad 8,2 mln osób, których głównym źródłem dochodów jest umowa o pracę. Zyskają oni na zmianach 12,3 mld zł. Skala obniżki PIT dla tej grupy świadczy o prozatrudnieniowym charakterze reformy. Stanowi również kontynuację zmian z października 2019 roku obniżających klin szczególnie dla pracowników (m.in. zwiększenie kosztów uzyskania przychodów). Klin podatkowy zmniejszy się dla osób charakteryzujących się wysoką elastycznością podaży pracy, co powinno sprzyjać rozwojowi w średnim i długim okresie w związku ze wzrostem aktywności zawodowej.
Pokrycia w rzeczywistości nie znajduje również postawione w artykule stwierdzenie ekonomistów, że mechanizm gwarantujący neutralność reformy dla pracowników z wyższymi dochodami został dodany na zasadzie "łatki" dopiero po ogłoszeniu Polskiego Ładu. Był on bowiem integralnym elementem reformy, co widoczne jest w dokumentach dotyczących Polskiego Ładu. Celem tego mechanizmu jest zapewnienie neutralności zmian dla pracowników i promowanie stabilnych form zatrudnienia i cel ten przyświecał reformie od samego początku.
W artykule padają również opinie, że reforma komplikuje system podatkowy. Z tym również nie mogę się zgodzić. Polski Ład przewiduje bowiem szereg rozwiązań upraszczających w porównaniu z obecnym systemem podatkowo-składkowym. Przykładem tych uproszczeń są m.in. likwidacja degresywnej kwoty wolnej, uproszczenie zasad opłacania składki zdrowotnej, jak również zwiększenie atrakcyjności i dostępności uproszczonych form opodatkowania dochodu, tj. ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i Estońskiego CIT.
