Prawie trzy miliony dorosłych Polaków nie ma własnych "czterech kątów"

Wyprowadzka od rodziców to symboliczny moment wejścia w dorosłe życie. W Polsce oznacza to zwykle zakup własnego mieszkania. Stan ten jest w dużej mierze efektem niedostatecznego rozwoju rynku najmu. Zgodnie z najświeższymi danymi europejskiego urzędu statystycznego, jedynie 4 proc. Polaków realizuje swoje potrzeby mieszkaniowe na rynku najmu (dane za 2012 rok). Dla porównania, w Niemczech wskaźnik ten jest na poziomie około 40 proc., co ma pozytywny wpływ np. na poziom mobilności społeczeństwa.

W Polsce aż 2,8 mln osób w wieku od 25 do 34 lat (a więc teoretycznie już po studiach) wciąż mieszka z rodzicami. Oczywiście nie należy utożsamiać tego wyniku z niedoborami mieszkaniowymi. Teoretycznie bowiem 2,8 mln młodych singli może zgłosić popyt na o połowę mniej mieszkań już jako rodziny. Niemniej jednak najnowsze dane Eurostatu sugerują, że z rodzicami mieszka aż 44 proc. osób z wskazanej grupy wiekowej. Analogiczne szacunki poczynione rok temu dałyby wynik na poziomie 41 proc., co sugeruje, że sytuacja w tym względzie uległa pogorszeniu. Co więcej, pod względem "samodzielności mieszkaniowej", wypadamy słabo na tle Europy, gdzie z rodzicami mieszka średnio 27,5 proc. osób w wieku od 25 do 34 lat.

Wysoki wskaźnik dla Polski ma też jednak swoją dobrą stronę - w sprzyjających warunkach, do których można zaliczyć np.: spadek bezrobocia, wzrost zarobków, łatwy dostęp do finansowania czy przystępne ceny nieruchomości, może przerodzić się w popyt na mieszkania lub popyt na usługę najmu.

Zgodnie z danymi Eurostatu, najgorsza sytuacja pod względem samodzielności mieszkaniowej panuje w krajach nowej Unii. Z rodzicami mieszka tam 36,4 proc. osób w wieku 25 - 34 lat. Dla porównania w "piętnastce" jest to 23,6 proc. W najlepszej sytuacji są mieszkańcy Danii, Szwecji, Norwegii czy Finlandii. Tam mniej niż 5 proc. osób w wieku 25 - 34 lat mieszka z rodzicami. Rekord padł w najmniejszym z krajów nordyckich, gdzie z rodzicami mieszka zaledwie 12,3 tys. osób (1,9 proc.) w badanej grupie wiekowej. Można więc zaryzykować stwierdzenie, że w Danii mieszkanie z rodzicami jest podyktowane wyborem, a nie koniecznością. Warto też zwrócić uwagę na przykład Islandii, gdzie z racji niewielkiej liczby ludności problem mieszkania z rodzicami dotyczy tylko 5,4 tys. dorosłych obywateli.

Zgoła odmienna sytuacja ma miejsce w Chorwacji. W kraju tym 68 proc. osób w wieku od 25 do 34 lat mieszka z rodzicami. Problem ten dotyczy tam 417 tys. osób. W tym wypadku tylko częściowo można tłumaczyć taki stan tradycją czy przyzwyczajeniami. W większej mierze jest to kwestia wysokiej, ceny jaką trzeba zapłacić za usamodzielnienie się. Do krajów, w których ponad połowa osób dorosłych mieszka z rodzicami zaliczyć jeszcze można Grecję, Słowację, Maltę i Bułgarię.

Co ciekawe, dane Eurostatu pokazują, że wbrew pozorom w usamodzielnianiu się nie przeszkadza w głównej mierze brak pracy. W całej Unii prawie dwie na trzy osoby mieszkające z rodzicami są zatrudnione w pełnym wymiarze, a kolejne kilka procent pracuje dorywczo. Sytuacja ta jest nawet lepsza w krajach "nowej" Unii, gdzie odsetek ten jest wyższy (69,7 proc.). Podobnie jest w Polsce - 68,9 proc. dorosłych mieszkających z rodzicami ma pracę na cały etat, a kolejne 4,1 proc. pracuje dorywczo. Na drodze do pełnego usamodzielnienia się osób młodych, stają więc głównie: ograniczenia w dostępie do finansowania bankowego w związku z niższymi zarobkami i wysokie ceny najmu oraz zakupu nieruchomości.

Bartosz Turek, Lion's Bank

Biznes INTERIA.PL na Twitterze. Dołącz do nas i czytaj informacje gospodarcze