Nie ma orzeczenia, nie ma ulgi

- Moja żona ma lekki stopień niepełnosprawności. Nie ma orzeczenia lekarskiego. Do tej pory korzystaliśmy z ulgi rehabilitacyjnej - stwierdza pan Juliusz w liście do GP.

Opisane postępowanie jest błędne. Ulga rehabilitacyjna w takim przypadku nie przysługuje. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie wskazują, kiedy osoba niepełnosprawna może skorzystać z ulgi. Orzeczenie o niepełnosprawności jest jednym z podstawowych warunków, od których jest uzależnione to odliczenie.

Potrzebna weryfikacja

Polityka fiskalna powinna brać pod uwagę szczególną sytuację niektórych obywateli. Na ten aspekt zwraca uwagę Hanna Czogalla, starszy konsultant w Grant Thornton Frąckowiak, która stwierdza, że niepełnosprawni są bezsprzecznie grupą społeczną, której państwo powinno zabezpieczyć szczególne środki pomocy, choćby takie jak ulgi podatkowe.

Artykuł 26 ust. 7a ustawy o PIT zawiera katalog wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, o które osoba niepełnosprawna lub osoba, na której utrzymaniu znajduje się osoba niepełnosprawna, może pomniejszyć dochód w roku podatkowym.

Jest to ulga podmiotowa, adresowana do ściśle ograniczonego grona podatników.

- Aby prawidłowo skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, osoba niepełnosprawna powinna zweryfikować, czy jest do niej uprawniona, ocenić, czy wydatek mieści się w katalogu wskazanym w ustawie o PIT oraz czy został poniesiony w celu rehabilitacji lub ułatwienia czynności życiowych w związku z potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności - podpowiada Hanna Czogalla.

Kto jest zgodnie z ustawą o PIT upoważniony do korzystania z ulgi rehabilitacyjnej? Co powoduje brak spełnienia wszystkich warunków do ulgi wskazanych w przepisach? Jakie są konsekwencje niewłaściwego korzystania z ulgi?

Ewa Matyszewska