Ulgi podatkowe: Rozliczamy podatek za 2009 rok
Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 6 ustawy Ordynacja Podatkowa (dalej: Ordynacja), przez ulgę podatkową rozumie się przewidziane w przepisach prawa podatkowego zwolnienia, odliczenia, obniżki albo zmniejszenia, których zastosowanie powoduje obniżenie podstawy opodatkowania lub wysokości podatku.
Ulgi podatkowej nie stanowi natomiast obniżenie kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jak również inne odliczenia stanowiące element konstrukcji tego podatku.
Oprócz Ordynacji podatkowej ulgi podatkowe przewidują przede wszystkim przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, (dalej: ustawa o PIT) i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: ustawa o CIT).
W odniesieniu do ogólnego obowiązku dokumentowania przez podatników ich uprawnień do skorzystania z poszczególnych ulg podatkowych wskazać należy na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA) z dn. 8.11.2004 r. (sygn. FSK 596/04). NSA wyznaczył sposób wykładni przepisów regulujących ulgi podatkowe, nakazując ich interpretowanie wyłącznie w sposób ścisły. Tą samą zasadę stosować należy również w odniesieniu do obowiązku dokumentowania uprawnień do ulg. Podatnik ma zatem obowiązek posiadania tylko ustawowo wymaganych dokumentów, a organy podatkowe uprawnione są do ich kontrolowania i weryfikacji tylko w granicach określonych przez przepisy.
Zgodnie z przepisami ustawy o PIT, podatnik, który spełnia przesłanki określone w ustawie, ma możliwość skorzystania z następujących rodzajów ulg podatkowych:
- na dzieci,
- na Internet,
- darowizny podlegające odliczeniu,
- ulga rehabilitacyjna,
- ulga z tytułu krwiodawstwa,
- pozostałe odliczenia na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy,
- tzw. ulga na nowe technologie (art. 26c ustawy o PIT),
- odliczenie wydatków z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne.
Podatnik w celu skutecznego skorzystania z ulg podatkowych przewidzianych w ustawie o PIT, musi dysponować odpowiednimi dokumentami pozwalającymi na wykazanie jego uprawnienia i umożliwiającymi zweryfikowanie wysokości poniesionych wydatków, uprawniających do skorzystania z poszczególnego rodzaju ulgi. Zgodnie bowiem z przepisami art. 26 ust. 7 ustawy o PIT, wysokość wydatków, poniesionych na cele związane z poszczególnymi ulgami podatkowymi, ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.
Na podstawie art. 27f ust. 1 ustawy o PIT odliczeniu od podatku podlega kwota obliczona na podstawie ust. 2 art. 27f ustawy odrębnie na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym podatnik:
- wykonywał władzę rodzicielską,
- pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
- sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
Wskazane w przepisie okoliczności i uprawnienia rodzicielskie podlegają wykazaniu przez podatnika właściwymi dokumentami (orzeczeniami, zaświadczeniami, umową). Zgodnie bowiem z art. 26 ust. 5 ustawy na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej podatnik ma obowiązek przedstawienia:
- zaświadczenia,
- oświadczenia,
- innego dowodu niezbędnego do ustalenia prawa do odliczenia, a w szczególności:
- odpis aktu urodzenia dziecka,
- zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
- odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub
- umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
- zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
Natomiast w zeznaniu rocznym, w którym podatnik korzysta z ulgi, podaje on:
- liczbę dzieci,
- numery PESEL dzieci, a w przypadku ich braku - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6a ustawy o PIT odliczeniu od dochodu podlegają wydatki ponoszone przez podatnika z tytułu użytkowania sieci Internet w lokalu (budynku) będącym miejscem zamieszkania podatnika, w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 760 zł.
Przepisy art. 26 ust. 7 pkt 1 ustawy dla udokumentowania wysokości tego rodzaju wydatków wymagają od podatników posiadania faktur w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Faktura musi zawierać dane (imię i nazwisko) nabywcy usługi, która z ulgi zamierza skorzystać. Jeżeli jednak opłata za Internet nie zostanie wydzielona w treści faktury, np. w przypadku nabycia usługi kompleksowej obejmującej pakiet telewizji, telefonu i Internetu, podatnikowi nie przysługuje prawo do skorzystania z ulgi, jeżeli na fakturze nie wyróżniono należności za Internet (potwierdza to interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12.09.2008 r. nr IPPB1/415-833/08-2/TS). Skorzystanie z ulgi umożliwia natomiast duplikat faktury wystawiony przez dostawcę Internetu, w przypadku utraty przez podatnika oryginału faktury.
Ponadto kwota wykazana na fakturze musi być zapłacona. Dowód wpłaty również powinien zawierać, (oprócz kwoty dokonanej wpłaty):
- dane wpłacającego,
- datę zapłaty oraz
- wskazanie, że wpłata dotyczy użytkowania Internetu.
A zatem dowodem potwierdzającym fakt poniesienia wydatku będzie oprócz samej faktury:
- dowód wpłaty potwierdzony przez bank lub pocztę,
- dyspozycje przelewów lub wyciągi bankowe potwierdzające realizację przelewów.
Pobierz darmowy program do rozliczeń PIT
Jak wynika to z art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, odliczeniu od dochodu podlegają darowizny przekazane na cele określone w tym przepisie, a tym samym na cele organizacji pożytku publicznego lub organizacji równoważnych oraz cele kultu religijnego. Warunkiem jest, aby łączna wysokość dokonanej darowizny w roku podatkowym nie przekroczyła kwoty stanowiącej 6% dochodu, przy uwzględnieniu również darowizn z tytułu krwiodawstwa (art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. c ustawy o PIT). Ulga nie dotyczy natomiast darowizn dokonanych na rzecz:
- osób fizycznych oraz
- podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania wyrobów elektronicznych, paliwowych, tytoniowych, spirytusowych, winiarskich, piwowarskich, a także pozostałych alkoholowych wyrobów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, wyrobów z metali szlachetnych lub z ich udziałem oraz handlu takimi wyrobami (art. 26 ust. 5 ustawy o PIT).
Podatnicy chcący skorzystać z tej ulgi zobowiązani są zgodnie z art. 26 ust. 6b ustawy o PIT wykazać w swoim rocznym zeznaniu podatkowym, oprócz kwoty dokonanego odliczenia:
- kwotę przekazanej darowizny oraz
- dane pozwalające na identyfikację obdarowanego podmiotu, a w szczególności jego nazwę i adres.
Wysokość wydatków poniesionych z tytułu darowizn wymaga natomiast, zgodnie z art. 26 ust. 7 ustawy, udokumentowania:
- w przypadku darowizn pieniężnych - dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego,
- w przypadku darowizn innych niż pieniężne - dokumentem, z którego wynika:
- wartość dokonanej darowizny oraz
- oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu,
- a w przypadku dawców krwi w dokumencie tym nie uwzględnia się wartości krwi, za którą dawca otrzymał ekwiwalent pieniężny.
W przypadku darowizn na rzecz kilku podmiotów, każda z nich podlega udokumentowaniu zgodnie ze wskazanymi powyżej zasadami, z jednoczesnym uwzględnieniem obowiązującego podatnika limitu do 6% dochodu. Ponadto na podstawie ust. 6e art. 26 ustawy o PIT prawo do odliczenia darowizny na rzecz organizacji pożytku publicznego działających na podstawie przepisów regulujących działalność tego rodzaju organizacji na terytorium innego państwa UE lub należącego do EOG (tj. Europejskiego Obszaru Gospodarczego), przysługuje podatnikowi w szczególności pod warunkiem udokumentowania przez niego oświadczeniem tej organizacji, że na dzień przekazania darowizny była ona równoważną do organizacji pożytku publicznego działających w Polsce na zasadach określonych w ust. 6e pkt 1 ustawy o PIT.
Zgodnie z art. 26 ust. 6d ustawy o PIT zasady dokumentowania przewidziane w ust. 7 stosuje się również odpowiednio do darowizn odliczanych na podstawie odrębnych ustaw.
Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT odliczeniu do dochodu podlegają wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesione w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na utrzymaniu którego są osoby niepełnosprawne.
Dla tego rodzaju ulgi uwzględnienia wymagają dodatkowe warunki, określone w art. 26 ust. 7c ustawy o PIT. Obowiązek udokumentowania potwierdził również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dn. 2.12.2008 r. (sygn. I SA/Bd 579/08) wskazując, że osoba niepełnosprawna lub podatnik mający taką osobę na utrzymaniu, jeżeli chce skorzystać z ulgi podatkowej i odliczyć wydatki na cele rehabilitacyjne, musi je udokumentować. W przeciwnym razie nie może skorzystać z tego rodzaju odliczenia.
Zgodnie z ustawą wysokość wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, za wyjątkiem wydatków na:
- opłacenie przewodników osób niewidomych (I lub II grupy inwalidztwa) oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu (I grupa inwalidztwa),
- utrzymanie przez osoby niewidome (I lub II grupa inwalidztwa) psa przewodnika,
- używanie samochodu osobowego przez osoby niepełnosprawne lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną - na zasadach określonych w art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy.
Poszczególne rodzaje wydatków podlegających odliczeniu i objętych obowiązkiem udokumentowania określa art. 26 ust. 7a ustawy. Ponadto dodatkowe dokumenty wymagane od podatnika i potwierdzające jego uprawnienie do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej to zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy:
- orzeczenie o zakwalifikowaniu do jednego ze stopni niepełnosprawności, w tym orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia,
- decyzja przyznająca rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, renty szkoleniowej albo socjalnej.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. c ustawy o PIT odliczeniu od dochodu podlegają darowizny przekazane na cele krwiodawstwa realizowanego przez honorowych dawców krwi (zgodnie z ustawą o publicznej służbie krwi) w wysokości ekwiwalentu pieniężnego za pobraną krew - na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy. Zasady dokumentowania wydatków na ten cel określa art. 26 ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.
Możliwość obniżenia dochodu, będącego podstawą obliczenia podatku, przewiduje również art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy o PIT. Na podstawie tych przepisów podatnik może odliczyć od dochodu:
- kwoty składek na ubezpieczenie społeczne:
- zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
- potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy o PIT,
- zapłaconych w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenie społecznego obowiązującymi w innym państwie Unii Europejskiej, EOG lub Konfederacji Szwajcarskiej (art. 26 ust. 1 pkt 2a ustawy o PIT),
- kwoty dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu (art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT).
Wskazane odliczenia również stanowią rodzaj ulgi podatkowej i podlegają dokumentowaniu zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ust. 7 ustawy o PIT, jednakże z uwzględnieniem warunków określonych w art. 26 ust. 13b i 13c ustawy. Podatnik musi zatem dysponować dokumentami potwierdzającymi opłacenie składek, zgodnie z zasadami obowiązującymi dla tego rodzaju świadczeń, jak również dokumenty potwierdzające dokonanie zwrotu nienależnie pobranego świadczenia (świadczeń).
Pobierz darmowy program do rozliczeń PIT
Zgodnie z art. 26c ustawy o PIT, od podstawy obliczenia podatku, ustalonej na zasadach określonych w art. 26 ust. 1 ustawy, istnieje możliwość odliczenia wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowych technologii. Jak wynika z definicji nowych technologii, zawartej w ust. 2 art. 26 c ustawy, jest to wiedza technologiczna w postaci wartości niematerialnych i prawnych, umożliwiająca wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług.
Podatnik w celu skorzystania z ulgi musi dysponować dokumentami pozwalającymi na stwierdzenie warunków określonych w art. 26c ust. 5 i 6 ustawy, tj. umożliwiających ustalenie wysokości wydatków poniesionych na nabycie nowych technologii w postaci kwot zapłaconych podmiotowi zbywającemu technologię, również w postaci przedpłat (zadatków) na poczet tego rodzaju wydatków (ust. 6 art. 26c). Nabycie technologii powinno również zostać odpowiednio uwzględnione w prowadzonej przez podatnika ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z zasadami przewidzianymi w przepisach ustawy o PIT w zakresie prowadzenia tego rodzaju ewidencji.
Wydatki z tytułu zapłaconej składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne podatnik ma prawo odliczyć od podatku dochodowego, pod warunkiem poniesienia ich przez podatnika zgodnie z zasadami określonymi w art. 27g ust. 1 ustawy o PIT. Wydatki te podlegają analogicznym zasadom dokumentowania, jakie obowiązują dla wydatków z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne.
Przepisy ustawy o CIT przewidują ulgi podatkowe z tytułu wydatków poniesionych na:
- darowizny na cele pożytku publicznego,
- zakup nowych technologii,
- dla producentów biopaliw.
Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy o CIT odliczeniu od dochodu podlegają darowizny na cele:
- określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego - w ramach limitu w roku podatkowym do 10% dochodu podatnika,
- kultu religijnego - w ramach limitu w roku podatkowym do 10% dochodu podatnika,
- charytatywno-opiekuńcze dokonane na rzecz kościelnych osób prawnych - bez limitu.
Wydatek (wydatki) poniesione przez podatnika w tym zakresie podlegają udokumentowaniu posiadanym przez podatnika ponoszącego wydatek:
- w przypadku darowizny pieniężnej - dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego,
- w przypadku darowizny innej niż pieniężna:
- dokumentem, z którego wynika wartość darowizny oraz
- oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.
Możliwe jest również na podstawie art. 18 ust. 1j ustawy o CIT skorzystanie z odliczenia w przypadku darowizny na rzecz równoważnych organizacji określonych w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym państwie członkowskim UE lub EOG, jednakże pod warunkiem udokumentowania przez podatnika oświadczeniem tej organizacji, że na dzień przekazania darowizny była ona organizacją równoważną do organizacji pożytku publicznego, zgodnie z art. 3 ust. 2 i 3 oraz art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego (analogicznie jak w przypadku obowiązków spoczywających na podatnikach PIT).
Prawo do ulgi nie powstanie natomiast w przypadku darowizny na rzecz:
- osób fizycznych,
- osób prawnych i innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5% oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali.
Na podstawie art. 18 ust. 1c ustawy o CIT zasady dokumentowania darowizn dowodem wpłaty lub dokumentem mają zastosowanie również do darowizn dokonanych na podstawie innych ustaw. Natomiast zgodnie z art. 18 ust. 1g ustawy podatnicy korzystający z odliczenia darowizn mają obowiązek wykazać w zeznaniu składanym zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy:
- kwotę przekazanej darowizny,
- kwotę dokonanego odliczenia,
- dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, a w szczególności jego nazwę, adres, NIP lub numer uzyskany w innym państwie członkowskim UE lub EOG, w którym obdarowany ma siedzibę i służący identyfikacji dla celów podatkowych.
Na podstawie art. 18b ust. 1 ustawy o CIT od podstawy opodatkowania podlegają odliczeniu wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii. Zgodnie z ust. 2 art. 18b dla celów podatkowych za nowe technologie uważa się wiedzę technologiczną:
- w postaci wartości niematerialnych i prawnych,
- a w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych,
- jeżeli wiedza ta umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i
- nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej (w rozumieniu ustawy o zasadach finansowania nauki).
Dla udokumentowania prawa do skorzystania z ulgi konieczne jest zatem posiadanie przez podatnika tego rodzaju opinii. Przepisy nie precyzują jednak, w jakiej formie taka opinia powinna być sporządzona i przekazana podatnikowi. Dla celów dowodowym powinna ona mieć jednak formę pisemną. Przez nabycie nowej technologii rozumie się natomiast nabycie praw do wiedzy technologicznej w drodze:
- umowy o przeniesienie tych praw oraz
- umowy o korzystanie z tych praw.
Są to zatem kolejne dowody dokumentujące prawo do ulgi.
Zgodnie z art. 18b ust. 4 ustawy o CIT podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. Podatnik powinien zatem, oprócz prawidłowo prowadzonej ewidencji, dysponować dowodem zapłaty ustalonej kwoty. Ponadto, jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet nabycia nowej Technologii w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził technologię do ewidencji, wydatki te uznaje się za poniesione w roku prowadzenia technologii do ewidencji. Również wpłacone kwoty częściowe wymagają zatem udokumentowania.
Jak wynika z art. 19a ust. 1 ustawy o CIT podatnicy, którzy uzyskali (zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym) zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego i którzy w tym składzie wytwarzają (zgodnie z przepisami ustawy o biokomponentach i biopaliwach ciekłych) biokomponenty przy wykorzystaniu surowców pochodzących z własnej produkcji lub nabytych (również pochodzących z importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego), mogą w rozliczeniach za lata 2007 - 2014 skorzystać z ulgi podatkowej polegającej na możliwości odliczenia od podatku ustawowo określonej kwoty. Odliczenie dokonywane jest w miesięcznych lub kwartalnych zaliczkach, w zależności od formy wpłacania zaliczek przez podatnika (art. 19a ust. 8). W razie braku w danym roku podatkowym możliwości odliczenia, nieodliczoną kwotę odlicza się w następnych latach podatkowych, również w miesięcznych lub kwartalnych zaliczkach.
Kwota podlegająca odliczeniu stanowi 19% nadwyżki kosztów wytworzenia biokomponentów nad kosztami wytworzenia paliw ciekłych o takiej samej wartości opałowej, jednakże nie więcej niż 19% nadwyżki wartości wytworzonych biokomponentów nad wartością wytworzonych paliw ciekłych o takiej samej wartości opałowej. Jeżeli podatnik nie wytwarza paliw ciekłych, do obliczenia kwoty nadwyżki stosuje się średnie ceny tych paliw. Wydatki ponoszone na wytworzenie lub nabycie biokomponentów oraz paliw podlegają udokumentowaniu na ogólnych zasadach przewidzianych dla pozostałych wydatków kwalifikowanych jako koszty uzyskania przychodu.
Niezależnie od ulg podatkowych uregulowanych w przepisach dotyczących podatków dochodowych, art. 67a oraz art. 67b Ordynacji przewidują możliwość skorzystania przez podatników z dodatkowych ulg w spłacie zobowiązań podatkowych. Do tego rodzaju ulg należą w szczególności:
- odroczenie terminu płatności podatku i zaległości podatkowej,
- rozłożenie podatku i zaległości podatkowej na raty oraz
- umorzenie zaległości podatkowej i odsetek za zwłokę.
Ulgi te udzielane są wyłącznie na wniosek podatników, o ile spełnione zostały warunki ustawowe, w tym w szczególności za udzieleniem ulgi przemawia ważny interes podatnika lub interes społeczny. O udzieleniu ulgi decyduje organ podatkowy - jest ono zatem uzależnione od jego uznania. Organy podatkowe określają również, w jaki sposób podatnicy wnioskujący o udzielenie tego ulgi powinni udokumentować wystąpienie ustawowo określonych przesłanek.
Ponadto, zgodnie z art. 21a Ordynacji podatnik zamierzający skorzystać z ulgi podatkowej, której warunkiem (określonym w odrębnych przepisach) jest brak zaległości podatkowych, może złożyć wniosek do właściwego organu podatkowego o przeprowadzenie postępowania podatkowego. W wyniku takiego postępowania podatnik uzyskać może dokument potwierdzający i dokumentujący brak takich zaległości.
Z uwagi na przewidziane w Ordynacji terminy przedawnienia zobowiązań podatkowych, obowiązek przechowywania dowodów dokumentujących rozliczenie podatku obejmuje również dokumenty potwierdzające prawo podatnika do ulg podatkowych, z których podatnik ten skorzystał. Kwalifikując całą dokumentację ulgi jako pozostałe dowody księgowe i dokumenty, podatnik ma obowiązek przechowywania tej dokumentacji przez 5 lat liczone od początku roku następującego po roku podatkowym, którego dokumenty dotyczą.
Ewa Sapkowska-Fijas
aplikantka radcowska, Kancelaria Prawna IURICO
Pobierz darmowy program do rozliczeń PIT
Podstawa prawna:
- Ustawa z dn. 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa - tekst jedn. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.
- Ustawa z dn. 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.
- Ustawa z dn. 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.
- Ustawa z dn. 22.08.1997 r. o publicznej służbie krwi - tekst jedn. Dz.U. z 1997 r. Nr 106, poz. 681 z poźn. zm.
- Ustawa z dn. 24.04.2003 r. o działalności pożytku publicznego - Dz.U. z 2003 r. Nr 96, poz. 873 z późn. zm.
- Ustawa z dn. 08.10.2004 r. o zasadach finansowania nauki - Dz.U. z 2004 r. Nr 238, poz. 2390 z późn. zm.
- Ustawa z dn. 25.08.2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych - Dz.U. z 2006 r. Nr 169, poz. 1199