Dodatkowy urlop macierzyński od 19 marca. Kto może skorzystać?
W środę 19 marca wchodzi w życie nowelizacja kodeksu pracy, która wprowadza uzupełniający urlop macierzyński w wymiarze do 8 lub do 15 tygodni. Świadczenie jest płatne i udzielane na wniosek rodziców. Jakich formalności trzeba dopełnić, aby skorzystać z nowego dodatkowego urlopu?
O przyznanie uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będą mogli wnioskować rodzice wcześniaków oraz dzieci, które urodziły się w terminie, ale po porodzie wymagały hospitalizacji. Będzie można go wykorzystać po zakończeniu standardowego urlopu macierzyńskiego.
W przypadku dzieci urodzonych przed 28. tygodniem ciąży lub masą urodzeniową nie większą niż 1000 g, maksymalny czas dodatkowego macierzyńskiego wyniesie 15 tygodni. Za każdy tydzień hospitalizacji dziecka rodzicom będzie przysługiwać prawo do tygodnia urlopu.
Rodzicom dzieci urodzonych po 28. tygodniu ciąży, ale przed 36. tygodniem i z masą urodzeniową większą niż 1000 g, będzie przysługiwać urlop uzupełniający wynoszący do 8 tygodni. Jego wymiar będzie zależny od czasu, jakie dziecko spędziło w szpitalu.
Czytaj także: Mało kto wie, że ta grupa Polaków ma darmowe sanatorium. Potrzebne tylko skierowanie
O uzupełniający urlop macierzyński będą mogli wnioskować także rodzice dzieci, które urodziły się w terminie, ale po narodzinach (między 5. dniem a 8. tygodniem od narodzin) wymagały hospitalizacji, która wynosiła co najmniej 2 dni, przy czym pierwszy z tych dni musi przypaść na okres od 5. do 28. dnia po porodzie. Długość urlopu wyniesie do 8. tygodni.
Dodatkowy urlop będzie przysługiwać również w przypadku ciąż mnogich. Wymiar świadczenia zostanie obliczony na podstawie wagi dziecka o najniższej masie urodzeniowej oraz okresu najdłuższej hospitalizacji.
Czytaj także: Urlop wychowawczy a emerytura. To musisz wiedzieć, zanim podejmiesz decyzję
Okresy hospitalizacji dziecka będą się sumować - pod warunkiem że miały one miejsce do 8. tygodnia od narodzin lub do 15. tygodnia (w przypadku wcześniaków i noworodków urodzonych z masą nie większą niż 1000 g.). Niepełny tydzień pobytu w szpitalu zostanie zaokrąglony w górę do pełnego.
Urlop będzie udzielany na wniosek pracownika. Do wniosku należy dołączyć zaświadczenia ze szpitala potwierdzające okresy hospitalizacji dziecka:
- przed ukończeniem 28. tygodnia ciąży lub z masą urodzeniową nie większą niż 1000 g;
- po ukończeniu 28. tygodnia ciąży i przed ukończeniem 37. tygodnia ciąży i z masą urodzeniową większą niż 1000 g;
- po ukończeniu 37. tygodnia ciąży.
We wniosku muszą znaleźć się takie informacje jak: imię i nazwisko matki i ojca (w zależności od tego, które z pracujących rodziców lub opiekunów wnioskuje o urlop); termin zakończenia urlopu macierzyńskiego; wskazanie okresu, na który ma być udzielony uzupełniający urlop macierzyński.
Jeśli zarówno ojciec, jak i matka (lub opiekunowie) dziecka pracują, to do wniosku należy dołączyć oświadczenie drugiej strony o braku zamiaru korzystania z uzupełniającego urlopu macierzyńskiego albo z zasiłku macierzyńskiego we wskazanym we wniosku okresie.
Rodzic składa wniosek o uzupełniający urlop macierzyński w formie elektronicznej lub papierowej do pracodawcy w terminie nie krótszym niż 21 dni przed końcem przysługującego urlopu macierzyńskiego. Pracodawca powinien przekazać stosowne dokumenty ZUS. Na ich podstawie pracownik uprawniony do urlopu otrzyma zasiłek.
Czytaj także: Ile dni urlopu na żądanie w 2025 roku? Tak możesz je wybrać
Osoby ubezpieczone, ale nie będące pracownikami (np. prowadzące pozarolniczą działalność) wnioski o urlop muszą złożyć do ZUS. Należy to zrobić najpóźniej w ostatnim dniu korzystania z zasiłku macierzyńskiego za okres odpowiadający okresowi urlopu macierzyńskiego albo urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego.
Urlop przysługuje także rodzicom przebywającym na urlopie macierzyńskim w dniu wejścia ustawy w życie, czyli w dniu 19 marca. Zostanie on udzielony, jeżeli najpóźniej w dniu zakończenia macierzyńskiego lub urlopu na warunkach macierzyńskiego złożą oni wniosek.
Uzupełniający urlop macierzyński jest płatny. Pracodawca nie ma prawa go odmówić, jeśli zostały spełnione warunki do jego otrzymania. Świadczenie przysługuje rodzicom biologicznym, zastępczym oraz w przypadku przysposobienia.