Mario Draghi

Mario Draghi urodził się 3 września 1947 roku w Rzymie. Wychowywał się w rodzinie o silnych tradycjach intelektualnych; jego ojciec, Carlo, był bankowcem, a matka, Gilda Mancini, farmaceutką. W wieku 15 lat stracił oboje rodziców, co zmusiło go do szybkiego usamodzielnienia się.

Draghi uczęszczał do Liceo Massimo w Rzymie, gdzie wyróżniał się zdolnościami w matematyce i ekonomii. Po ukończeniu liceum studiował ekonomię na Uniwersytecie Rzymskim La Sapienza, zdobywając tytuł licencjata w 1970 roku.

Następnie kontynuował edukację na Massachusetts Institute of Technology (MIT) w USA, gdzie uzyskał doktorat z ekonomii w 1976 roku, studiując pod kierunkiem wybitnych ekonomistów, takich jak Franco Modigliani i Robert Solow.

Po ukończeniu studiów na MIT, Mario Draghi wrócił do Włoch i rozpoczął karierę akademicką jako wykładowca ekonomii na Uniwersytecie Florenckim.

Szybko zyskał reputację wybitnego profesora, a jego badania nad polityką pieniężną i fiskalną przyciągnęły uwagę zarówno krajowych, jak i międzynarodowych środowisk akademickich.

Draghi nie ograniczał się jednak wyłącznie do pracy naukowej. W 1983 roku został mianowany dyrektorem generalnym Departamentu Skarbu we włoskim Ministerstwie Finansów, co otworzyło przed nim drzwi do polityki gospodarczej na najwyższym szczeblu. W tej roli nadzorował zarządzanie długiem publicznym Włoch i wdrażał reformy mające na celu stabilizację gospodarki.

Odegrał również kluczową rolę w prywatyzacji wielu włoskich przedsiębiorstw państwowych, co było istotnym elementem transformacji gospodarczej Włoch w latach 80. i 90. Jego działania przyczyniły się do modernizacji gospodarki i poprawy sytuacji budżetowej kraju, zdobywając mu uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą.

W 2002 roku Mario Draghi przeszedł do sektora prywatnego, obejmując stanowisko wiceprezesa i dyrektora zarządzającego w Goldman Sachs, gdzie współpracował z rządami i instytucjami finansowymi na całym świecie. Choć jego praca w banku budziła kontrowersje, zdobył tam cenne doświadczenie.

W 2006 roku wrócił do sektora publicznego jako prezes Banku Włoch, w trudnym dla kraju okresie gospodarczym. Skupił się na stabilizacji systemu finansowego, reformach strukturalnych i wspieraniu wzrostu gospodarczego.

Pod jego przewodnictwem Bank Włoch umocnił swoją pozycję jako niezależna instytucja, a Draghi zyskał uznanie w całej Europie, co otworzyło przed nim nowe międzynarodowe możliwości.

W listopadzie 2011 roku Mario Draghi objął stanowisko prezesa Europejskiego Banku Centralnego (EBC) w czasie poważnego kryzysu zadłużeniowego w strefie euro. Już na początku kadencji podjął kluczowe decyzje, mające na celu stabilizację wspólnej waluty. W lipcu 2012 roku, jego słynne oświadczenie, że EBC zrobi "wszystko, co konieczne" ("whatever it takes"), uspokoiło rynki i przywróciło zaufanie do euro.

Pod jego kierownictwem EBC wprowadził niestandardowe środki polityki pieniężnej, w tym program skupu aktywów (Quantitative Easing) oraz obniżył stopy procentowe do rekordowo niskich poziomów, aby wspierać kredytowanie i inwestycje.

Jego działania ustabilizowały gospodarkę Europy i przywróciły zaufanie do euro, zyskując mu przydomek "Super Mario". Kadencja Draghiego w EBC zakończyła się w październiku 2019 roku, ale jego wpływ na europejską politykę gospodarczą pozostaje znaczący.

Po zakończeniu kadencji w EBC Mario Draghi przez pewien czas trzymał się z dala od życia publicznego, choć jego wiedza i doświadczenie były nadal wysoko cenione. W lutym 2021 roku, w obliczu kryzysu politycznego i gospodarczego spowodowanego pandemią COVID-19, prezydent Włoch Sergio Mattarella poprosił Draghiego o objęcie funkcji premiera.

14 lipca 2022 roku Mario Draghi złożył prezydentowi Włoch rezygnację po tym, jak Ruch Pięciu Gwiazd odmówił poparcia dla rządowego pakietu pomocowego. Prezydent Sergio Mattarella początkowo odrzucił jego dymisję. 20 lipca senatorowie Ligi Północnej, Forza Italia i Ruchu Pięciu Gwiazd zdecydowali się nie uczestniczyć w głosowaniu nad wotum zaufania w Senacie.

Następnego dnia Draghi wygłosił przemówienie w Izbie Deputowanych i ponowił swoją dymisję, którą tym razem prezydent przyjął, ogłaszając jednocześnie przedterminowe wybory parlamentarne. Draghi pełnił funkcję premiera do 22 października 2022 roku, kiedy to jego stanowisko objęła Giorgia Meloni.