Kontrowersyjna renta jeszcze wyższa. Tyle można dostać

Renta alkoholowa to potoczna nazwa renty z tytułu niezdolności do pracy, przyznawanej osobom, u których nadużywanie alkoholu doprowadziło do konkretnych schorzeń uniemożliwiających wykonywanie pracy. Sama diagnoza uzależnienia nie wystarcza. Konieczne jest stwierdzenie przez lekarza-orzecznika ZUS lub komisję, że uzależnienie spowodowało trwałe lub długotrwałe ograniczenia w zdolności do pracy. Mowa tu na przykład o takich schorzeniach jak marskość wątroby, zapalenie trzustki, zespół Otella (psychoza alkoholowa) czy uszkodzenia neurologiczne i sercowo-naczyniowe. 

Kto może dostać rentę alkoholową? Oprócz powyższych wymagany jest odpowiedni staż ubezpieczeniowy. Ten zależny jest od wieku i okresów składkowych lub nieskładkowych. U osób powyżej 30. roku życia wymagany jest przynajmniej 5-letni staż ubezpieczeniowy przypadający na ostatnie 10 lat przed złożeniem wniosku. Liczy się także powstanie okresu niezdolności do pracy.

Po waloryzacji od 1 marca 2025 roku renta alkoholowa wynosi 1901,71 zł brutto miesięcznie. Tak jest w momencie, gdy stwierdzono całkowitą niezdolność do pracy. W przypadku niezdolności częściowej jest to 1426,28 zł brutto. Renta alkoholowa w wyniku waloryzacji wzrosła o 97,95 zł w przypadku całkowitej niezdolności i o 73,46 zł w przypadku niezdolności częściowej. 

Procedura ubiegania się o rentę alkoholową rozpoczyna się od wniosku ERN składanym do ZUS wraz z dokumentacją medyczną i formularzem ERP-6. Możliwa jest także wersja elektroniczna przez PUE ZUS. Zakład Ubezpieczeń Społecznych zleca ocenę stanu zdrowia orzecznikowi lub komisji, po czym wydaje decyzję w terminie do 30 dni od dostarczenia wszystkich dokumentów. W przypadku decyzji odmownej można odwołać się do komisji lekarskiej, a następnie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych.

Renta alkoholowa stanowi zabezpieczenie dla osób dotkniętych poważnymi skutkami alkoholizmu, choć jej przyznawanie wzbudza kontrowersje. Zwłaszcza w kontekście konieczności precyzyjnego udokumentowania szkód zdrowotnych i posiadania wymaganego stażu ubezpieczeniowego. Warto wiedzieć, że w skali roku jest to wydatek rzędu ponad 50 mln złotych rocznie z kieszeni podatnika. 

Przeczytaj również:

Ważne zadanie lekarza orzecznika. Bez niego niezdolni do pracy nie dostaną renty

ZUS od marca wypłaca już 1400 zł. Świadczenie daje na pół roku

Dobrowolne opłacanie składek ZUS. Kiedy warto? Kiedy nie jest to możliwe?