Podatek od środków transportu. Zapłacisz, jeśli twoje auto przekroczy limit

Podatek od środków transportu dotyczy samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony. To nie wszystko, bo danina obejmuje także ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów od 3,5 ton. Podatek od środków transportu dotyczy także:

• przyczep i naczep, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą od 7 ton (z wyjątkiem tych, które wykorzystywane są wyłącznie w ramach działalności rolniczej prowadzonej przez podatnika podatku rolnego);
• autobusów.

Kto musi płacić podatek od środków transportu? Ustawodawca przyjął, że ten dotyczy osób fizycznych oraz prawnych - właścicieli środków transportowych. Do tego muszą zapłacić go jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, pod warunkiem, że mają zarejestrowany środek transportowy. 

Podatek od środków transportu zapłacą także posiadacze środków transportowych zarejestrowanych w Polsce, powierzonych przez zagraniczną osobę fizyczną lub prawną podmiotowi polskiemu.

Wysokość podatku od środków transportu ustala rada gminy. Ta definiuje stawki na podstawie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, która określa górny oraz dolny poziom daniny, stąd różne jej wysokości w zależności od lokalizacji. 

Oprócz tego wysokość podatku od środków transportu opiera się o takie zmienne jak wpływ na środowisko naturalne, rok produkcji czy liczba miejsc do siedzenia. Niemniej maksymalne stawki podatku dla poszczególnego rodzaju transportu wynoszą:

• samochód ciężarowy: powyżej 3,5 tony do 5,5 tony włącznie - 1020,16 zł, powyżej 5,5 tony do 9 ton włącznie - 1701,84 zł, powyżej 9 ton, ale poniżej 12 ton - 2042,19 zł, samochód ciężarowy o dopuszczalnej masie całkowitej równej lub wyższej niż 12 ton - 3897,01 zł;
• ciągnik siodłowy lub balastowy: do 12 ton 2382,52 zł, do 36 ton włącznie - 3012,13 zł, powyżej 36 ton - 3897,01 zł;
• przyczepy i naczepy: od 7 ton i poniżej 12 ton - 2042,19 zł, do 36 ton włącznie - 2382,52 zł, powyżej 36 ton - 3012,13 zł;
• autobusy: do 22 miejsc w pojeździe - 2411,44 zł, a liczbie równej lub większej niż 22 miejsca - 3048,71 zł.

Obowiązek podatkowy powstaje w momencie, kiedy środek transportowy został zarejestrowany na terytorium Polski lub zakupiony. Podatek od środków transportu muszą zapłacić także ci właściciele, których pojazd został dopuszczony ponownie do ruchu po upływie czasu, na jaki została wydana decyzja o czasowym wycofaniu pojazdu z ruchu.

Podatek od środków transportu jest płatny w dwóch ratach. Płaci się go proporcjonalnie do czasu trwania obowiązku podatkowego, co oznacza, że jeżeli powstał lub wygasł w ciągu roku, podatek za ten rok ustala się proporcjonalnie do liczby miesięcy, w których istniał obowiązek podatkowy. Do kiedy należy zapłacić podatek? Pierwsza rata płatna jest do 15 lutego. Druga rata płatna jest do 15 września każdego roku podatkowego.

Co w sytuacji, kiedy obowiązek podatkowy powstał po 1 lutego, a przed 1 września danego roku? W takim przypadku podatek od środków transportu należy zapłacić w dwóch równych ratach w terminie do 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego. To pierwsza rata, druga powinna wpłynąć do 15 września danego roku. Jeżeli obowiązek podatkowy powstał od 1 września danego roku, podatek za ten rok należy zapłacić jednorazowo w czasie 14 dni.

Jak złożyć deklarację podatku od środków transportu? Tę składa się poprzez druk DT-1, wraz z załącznikiem DT-1/A lub formularzu elektronicznym dostępnym na ePUAP. Niezbędne dokumenty dostępne są TUTAJ. W przypadku złożenia deklaracji drogą elektroniczną właściciel otrzyma z urzędu potwierdzenie jej odbioru na swoją skrzynkę podawczą. Co bardzo ważne - jeden załącznik DT-1/A zawiera dane dotyczące trzech środków transportowych. W przypadku większej liczby pojazdów, należy złożyć odpowiednio więcej załączników.

Gdzie złożyć deklarację? Jako obywatel należy udać się do urzędu gminy, na której terenie mieszkamy. Podobnie przedsiębiorcy, którzy prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą. W przypadku osób prawnych (np. spółka z o.o.), deklarację należy złożyć do urzędu gminy, podobnie jak wcześniej, na której terenie znajduje się siedziba firmy.

Zwrot podatku od środków transportu przysługuje w przypadku transportu kombinowanego. Ten to przewóz rzeczy, podczas którego samochód ciężarowy, przyczepa, naczepa z jednostką ciągnącą lub bez jednostki ciągnącej, nadwozie wymienne lub kontener 20-stopowy albo większy korzysta z drogi w początkowym lub końcowym odcinku przewozu, a na innym odcinku - z usługi kolei, żeglugi śródlądowej lub transportu morskiego, przy czym odcinek morski przekracza 100 km w linii prostej.

Jak obliczyć zwrot podatku od środków transportu? Ten powstaje, przyjmując za podstawę liczbę jazd z ładunkiem lub bez ładunku wykonanych przez środek transportu w przewozie koleją w danym roku podatkowym w następujący sposób:

• od 100 jazd i więcej - 100 proc. kwoty rocznego podatku;
• od 70 do 99 jazd włącznie - 75 proc. kwoty rocznego podatku;
• od 50 do 69 jazd włącznie - 50 proc. kwoty rocznego podatku;
• od 20 do 49 jazd włącznie - 25 proc. kwoty rocznego podatku.

Podatek od środków transportowych zwraca właściwy organ podatkowy, czyli wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Trzeba jednak wcześniej złożyć wniosek o zwrot do 31 marca roku następującego po roku podatkowym. Wniosek należy uzupełnić o dane zawarte w dokumentach przewozowych. Pieniądze zostaną zwrócone w gotówce albo na rachunek bankowy wskazany we wniosku w ciągu trzech miesięcy od dnia jego złożenia.

Kto nie płaci podatku od środków transportu? Tego nie zapłacą na przykład właściciele pojazdów zabytkowych lub pojazdów specjalnych. Mowa tu o karetkach czy samochodach pomocy drogowej. Warto mieć na uwadze, że niektóre gminy mogą zwolnić mieszkańców z płacenia podatku. Dobrze więc dowiedzieć się, czy w gminie, w której mieszkamy, można skorzystać ze zwolnienia.

Ile podatku trzeba zapłacić przy kupnie samochodu?

Polacy coraz częściej pracują "na czarno". Firm nie stać na legalne zatrudnienie

Minimalne wynagrodzenie. Jego podwyżka będzie kosztować pracodawców miliardy