Już pewne, właściciele czworonogów zapłacą więcej. Podatek od psa wzrośnie, jest stawka

• Podatek od psa wzrośnie - decyzja w tej sprawie już zapadła, a właściciele powinni szykować się na większy wydatek.
• Opłata za czworonoga jest opłacana raz do roku, ale nie obowiązuje we wszystkich gminach.
• Nawet zamieszkując gminę, w której obowiązuje podatek od psa, jest szansa na uniknięcie opłaty.

Podatek od psa to opłata, która obejmuje właścicieli czworonogów - a dokładniej tych, którzy posiadają psa lub psy. Jednak dzieje się tak wyłącznie w gminach, które wprowadziły podatek od psa. O tym, czy taksacja obowiązuje, decyduje bowiem gmina, która zarządza danym terytorium.

Podatek od psa jest obowiązkowy, ale tylko w tych gminach, które zdecydowały się go pobierać. To władze gminy decydują się na wdrożenie opłaty lub nie. Tym samym pies jest opodatkowany tam, gdzie rada gminy zdecydowała się wprowadzić podatek od psa. Jeśli taksacja obowiązuje, należy ją uregulować raz do roku.

Zgodnie z art. 18a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych decyzję o wprowadzeniu podatku od psa podejmuje rada gminy. Jednak nie wszędzie tam, gdzie jest ściągany, płaci się tyle samo. 

150,93 zł to maksymalna stawka zaproponowana przez Ministerstwo Finansów na 2023 rok. Gminy mają prawo ustalić dowolną kwotę, ale musi się ona mieścić w widełkach ustalonych przez górną kwotę 150,93 zł podatku od psa.

Wiadomo już, że zapadła decyzja w sprawie zwiększenia kwoty podatku od psa w 2024 roku. Maksymalny pułap, do którego samorządy, w których obowiązuje opłata, będą mogły ustalić wysokość podatku od psa w 2024 roku wyniesie 173,55 zł. Właściciele czworonogów, którzy już teraz płacą 150,93 zł za psa, powinni przygotować się od przyszłego roku na zwiększenie opłaty aż o 15 proc., o ile gmina ich zamieszkania zdecyduje się wdrożyć podwyżkę w pełnym wymiarze.

Nawet jeśli zamieszkujemy gminę, w której obowiązuje podatek od psa, możemy uniknąć daniny, jeśli spełniamy określone warunki. Ustawodawca wskazał trzy kategorie osób, które nie muszą płacić za swoje psy. Z podatku od psa zwolnione są:

• osoby posiadające oświadczenie o dowolnym stopniu niepełnosprawności, a ich pies jest psem asystującym,
• osoby posiadające orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności,
• osoby powyżej 65. roku, które samodzielnie prowadzą gospodarstwo domowe,
• osoby pełniące stanowiska w przedstawicielstwach dyplomatycznych i urzędach konsularnych,
• osoby opłacające podatek rolny od użytków rolnych o powierzchni większej niż 1 hektar lub 1 hektar przeliczeniowy.

W wypadku, gdy spełniamy któryś z wyżej przedstawionych warunków, nie płacimy podatku, ale tylko od jednego psa. Nawet spełniając warunki zwolnienia z podatku od psa, a posiadając więcej niż jednego czworonoga, za każdego kolejnego płacimy podatek.

Wyjątek dotyczy jednak rolników. Za pierwszego i drugiego psa nie trzeba płacić jeśli opłacamy podatek rolny od użytków rolnych o powierzchni większej niż 1 hektar lub 1 hektar przeliczeniowy. Wtedy podatek od psa płacimy w wypadku, gdy posiadamy trzy psy lub więcej.

Wskazane powyżej przypadki to ogólnie obowiązujące zwolnienia z podatku, które respektowane są w każdej gminie ściągającej podatek od psa. Jednak fakt, że samorządy mają dużą swobodę w zarządzaniu podatkiem sprawia, że czasami władze zwalniają z opłacania podatku także osoby, których pies pochodzi ze schroniska lub jest zaczipowany. Informacji na temat szczególnych wyjątków od podatku należy szukać jednak w gminie.

Podatek od psa płacimy raz do roku. Termin ściągnięcia opłaty indywidualnie ustalany jest jednak przez gminę, a dokładną informację o terminach w konkretnych gminach znajdziemy w oficjalnych publikacji samorządów.

Prawo przewiduje trzy możliwości na opłacenie podatku od psa:

1. opłata w kasie urzędu gminy,
2. przelew na konto gminne,
3. zapłacenie podatku u inkasenta.

Przemysław Terlecki