Forint

Nazwa "forint" pochodzi od włoskiego miasta Florencji, gdzie w XIII wieku bito złote monety zwane fiorino d’oro. W XV wieku w Królestwie Węgier używano złotych monet zwanych forintami, które zyskały popularność w całej Europie Środkowej. Współczesny forint został wprowadzony 1 sierpnia 1946 roku, zastępując pengő, które w wyniku hiperinflacji straciło swoją wartość. 

Wprowadzenie forinta było jednym z najważniejszych kroków w powojennej odbudowie Węgier. Po zakończeniu II wojny światowej kraj zmagał się z hiperinflacją, która osiągnęła jeden z najwyższych poziomów w historii. Nowa waluta, wsparta reformami gospodarczymi, szybko zyskała na zaufaniu i stała się stabilnym środkiem płatniczym. 

Po upadku komunizmu w 1989 roku Węgry przeszły transformację gospodarczą, w której forint odegrał kluczową rolę. Przejście na gospodarkę rynkową wiązało się z koniecznością liberalizacji cen, prywatyzacji oraz otwarcia na rynki międzynarodowe. W tym okresie forint przeżywał liczne deprecjacje, ale stopniowo stabilizował się, co było ważnym elementem wzrostu gospodarczego. 

Podział i nominały 

Forint dzieli się na 100 fillérów, jednak filléry nie są już używane w codziennym obiegu. W obiegu znajdują się monety i banknoty o różnych nominałach: 

Banknoty forinta charakteryzują się estetycznym designem, na którym przedstawione są ważne postacie i wydarzenia z historii Węgier, takie jak król Stefan I Święty czy budowle związane z węgierskim dziedzictwem kulturowym. 

Symbol forinta to Ft, a jego międzynarodowy kod walutowy to HUF. Na rynkach finansowych jest to jedna z najbardziej rozpoznawalnych walut w Europie Środkowej. 

Węgry są członkiem Unii Europejskiej od 2004 roku, co wiązało się z koniecznością dostosowania wielu aspektów gospodarki do standardów unijnych. Mimo to kraj nie przyjął euro jako swojej waluty, zachowując forinta jako podstawowy środek płatniczy. 

Węgierski rząd wielokrotnie deklarował, że w przyszłości rozważy wprowadzenie euro, jednak obecnie priorytetem jest utrzymanie niezależnej polityki monetarnej. Argumentami za utrzymaniem forinta są między innymi możliwość elastycznego reagowania na zmiany gospodarcze oraz ochrona przed skutkami ewentualnych kryzysów w strefie euro.